کانال پارس برگ در تلگرام

از کانال پارس برگ در تلگرام دیدن نمایید :

https://telegram.me/parsbarg

پایگاه فرهنگی  محمد سعید معزالدین

با عنوان پارس برگ با قالب جدید

و محتوای غنی تر راه اندازی شد

www.parsbarg.com

 

www.parsbarg.ir

 

www.Moezi.ir

 

www.Moezi.com

 

از شما کاربر عزیز انتظار داریم با نظرات و پیشنهادهای ارزنده  و ارسال مقاله های مفید ما را یاری فرمایید.

عبد الله بن زبیر

عبد الله بن زبیر در منابع اهل سنت 

 

امامت علي عليه السلام در سنجش خرد

امامت اميرالمومنين علي عليه السلام در سنجش خرد   

جشنواره کتاب دین

چهارمین جشنواره کتاب دین و پژوهش های برتر

دنیای نرم افزار

دنیای نرم افزار (مالتی مدیا - سرگرمی- گرافیک - امنیتی- ابزارهای سی دی - کاربردی - سیستم عامل- اینترنت -بازی  )      

گفتگوی محمد سعید معزالدین با نشریه یاران

گفتگوی محمد سعید معزالدین با نشریه یاران (یادمان شهیدصادق گنجی)  

ویژه نامه امام حسین علیه السلام و محرم

ویژه نامه امام حسین (ع) و محرم 

http://www.moezi.ir/ 

وب سایت سعید معزالدین

www.parsbarg.com
www.Moezi.ir
www.parsbarg.ir

مقالات و مطالب پایگاه فرهنگی سعید معزالدین

مقالات و مطالب پایگاه فرهنگی سعید معزالدین

دریای حقایق

اهل بيت (ع) از ديدگاه مفسران اهل سنت
به یاد دریای حقایق امام صادق علیه السلام
امام صادق (ع) از نگاه اهل سنت
كتابشناسی امام صادق علیه السلام
امام صادق علیه السلام از نگاه پژوهشگران و نویسندگان

ویژه نامه خجسته زاد روز امام مهدی علیه السلام

ویژه نامه خجسته زاد روز امام مهدی علیه السلام

بهار رویش جوانه ها
بهار، هنگام رویش جوانه ی امید و زندگی بر شاخساران
بهار، ترنم چشمه های زلال و گوارای آب حیات در جویبار طبیعت
بهار، گاه شور و نشاط و طراوت و تازگی
بهار، فصل وصل آفرین دوستی ها و پیوندها
بهار، آغازی دیگر برای دگرگونی دل ها و اندیشه ها
بهار، فرصتی نو برای دوست داشتن و عشق ورزیدن
بهار، یاد کرد عزیزان از دست رفته و شهیدان سرفراز
بهار، رویش برگی دیگر بر درخت زندگی
بهار، درسی نو و شناختی ژرف برای سرسبزی دل و پالایش روان
بهار، امکان فرصتی دیگر برای تجدید عهد و پیمان با آفریدگار زیبایی
بهار، افزایش شوق نیایش و راز و نیاز
بهار، نکوداشت حماسه آفرینان سترگ حادثه های بزرگ
بهار، خط بطلان بر همه ی سردی ها، پژمردگی ها، حسادت ها و نامردی ها

سايت جديد سعيد معزالدين

سايت جديد سعيد معزالدين
بزودي راه اندازي مي شود : پايگاه فرهنگي و پژوهشي سعيد معزالدين با قالب و محتواي جديد

دانشنامه ‌امام حسین (ع)

دانشنامه ‌امام حسین (ع)
مجموعه چهارده جلدی «دانشنامه امام حسین(ع)» با بررسی ابعاد مختلف زندگانی، شخصیت، قیام، شهادت امام حسین(ع) و حوادث و آموزه‌های مرتبط با آن، با بهره‌گیری از حدیث و تاریخ، از سوی موسسه علمی پژوهشی دارالحدیث منتشر شد.به گزارش ایبنا،‌ مولفان و نویسندگان این اثر تمامی منابع تاریخی و حدیثی در این زمینه را بررسی کرده و مناسب‌ترین متون را برگزیده‌اند. گزینش و عرضه این متن‌ها، با توجه به قواعد معمول در فقه‌الحدیث و نقد متون تاریخی صورت گرفته است و در مقام رد و اثبات نقل قول‌ها و آرای مورخان، از تناظر و تعاضد مضمونی متن‌ها و اعتبار و کهن بودن منابع و نیز سنجش با عقل سنت و مسلمات تاریخی استفاده شده است.
بر همین اساس، نکته‌های سودمند در جایگاه خودشان و مرتبط با فصل‌ها و متون قرار گرفته‌اند تا خواننده به تحلیلی جامع، همه سویه و مستند دست یابد. هدف از بازگویی بیشتر این بیان‌ها، پاسخگویی شبهات و نمایاندن تحریفات بوده است.
«دانش‌نامه امام حسین(ع)» از پانزده بخش و 138 فصل تشکیل شده است. بخش نخست به زندگی خانوادگی سیدالشهدا(ع) و به موضوعاتی نظیر تولد، نام‌گذاری، ویژگی‌های ظاهری، پرورش، ازدواج و شمار فرزندان ایشان در شش فصل می‌پردازد.
فضیلت‌ها و ویژگی‌های امام حسین(ع) موضوع بخش دوم است که نخست به ملاک انتخاب گزارش‌های مربوط به فضایل امام حسین(ع) و مهم‌ترین کمالات مشترک میان امامان(ع) و بارزترین ویژگی‌های سیدالشهدا(ع) اشاره می‌کند و سپس به تفصیل، فضایل مشترک میان ایشان و سایر اهل بیت(ع)،‌ مکارم اخلاق، ویژگی‌های عبادی و شماری از کرامات ایشان را در شش فصل ارایه می‌کند.
در ابتدای بخش سوم، امامت به عنوان منصبی الهی در ادامه منصب نبوت شمرده و سپس دلایل امامت امام‌حسین(ع) و فرزندانش گزارش می‌شود که با رهنمودهای خداوند و روایاتی از پیامبر خدا(ص) و سایر امامان(ع) درباره امامت سالار شهیدان(ع) و استمرار امامت در نسل ایشان همراه شده است. احادیث این بخش به دلیل آن که اعتقادی شمرده می‌شوند، از نظر سند ارزیابی شده‌ و احادیثی که از اعتبار کافی برخوردار نبوده‌اند، تنها به عنوان موید در کنار احادیث معتبر قرار گرفته‌اند.
بررسی زندگی امام حسین(ع) پس از پیامبر(ص) تا شهادت پدرشان همراه تحلیلی از زندگی ایشان در این دوران یعنی از هفت‌سالگی تا چهل سالگی، موضوع فصل چهارم است. نکات قابل توجه از زندگی ایشان در این مقطع از تاریخ اسلام، از دیگر مطالب این فصل به شمار می‌آیند.
بخش پنجم این اثر با عنوان «امام حسین(ع) پس از شهادت پدر تا قیام عاشورا» به تبیین این مقطع از تاریخ زندگی امام حسین(ع) (40 ـ 61 ق) که بخشی از آن مقارن با امامت برادرشان امام حسن(ع) بود، می‌پردازد و در این راستا سه موضوع مهم «رفتارشناسی امام(ع) در دوران امامت برادر»، «موضع‌گیری‌های ایشان در برابر حکومت معاویه» و «ولایت عهدی یزید» بررسی می‌شوند.
در آغاز بخش ششم که به موضوع خبر دادن پیشاپیش از شهادت امام حسین (ع) می‌پردازد، به قطعیت صدور روایات پیشگویی شهادت امام حسین (ع) اشاره شده و توضیح داده می‌شود که مقدر بودن شهادت ایشان و پیشگویی آن، منافاتی با اراده و اختیار انسان ندارد. این پیشگویی‌ها در چهار فصل گزارش شده‌‌اند.
خروج امام حسین(ع) از مدینه تا رسیدن به کربلا همراه تحلیلی به‌نسبت جامع درباره علل قیام امام حسین(ع) موضوع بخش بعدی است که بررسی مسایل مهمی نظیر امتناع امام(ع) از بیعت با یزید، فعالیت‌های ایشان در مکه، اعزام مسلم به عنوان نماینده خود به کوفه، پیشنهادهای مختلف به امام (ع) مبنی بر نرفتن به کوفه و حرکت امام (ع) به سوی کربلا، گزارش شده‌اند.
رسیدن امام حسین(ع) به کربلا تا شهادت ایشان، موضوعی است که در بخش هشتم بررسی می‌شود و به متون مربوط به حادثه جانگداز عاشورا از آغاز ورود امام حسین(ع) به کربلا تا شهادت یاران، فرزندان، برادران، فرزندان برادر، فرزندان خواهر، فرزندان عمو و سرانجام شهادت خود ایشان می‌پردازد.
بخش نهم، بازگو کننده وقایع پس از شهادت امام حسین(ع) است، حوادثی که در کربلا به وقوع پیوست و در منابع معتبر گزارش شده است. این بخش وقایعی نظیر چگونگی دفن شهدا، سرنوشت سرهای مقدس شهدا و کراماتی که از سر مقدس سیدالشهدا(ع) دیده شد، چگونگی حرکت خاندان اباعبدالله (ع) از کربلا به کوفه و از کوفه تا شام و بازگشت آنها از شام به مدینه را دربر می‌گیرد.
بخش دهم بیان‌گر بازتاب شهادت امام حسین(ع) و فرجام کسانی است که در کشتن ایشان و یارانشان نقش داشتند، در آغاز این بخش، تحلیلی درباره بازتاب‌های اجتماعی و آثار تکوینی واقعه عاشورا و نیز چهار جنبشی که تحت تأثیر مستقیم و غیرمستقیم امواج سیاسی و اجتماعی این واقعه تا ده سال پس از آن پدید آمد، ارایه می‌شود. سپس متن گزارش‌های مربوط به بازتاب شهادت سیدالشهدا و یارانش در میان شخصیت‌های برجسته آن روز جهان اسلام، در میان جنایتکاران و خانواده‌های آنها، در جامعه عراق و حجاز و حتی در میان غیرمسلمانان، در پنج فصل مطرح می‌شود. فصل ششم این بخش نیز به تبیین سرنوشت شوم کسانی که در این حادثه نقش داشتند و نیز مردمی که از یاری کردن امام (ع) سرباز زدند، می‌پردازد.
عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) نیز موضوع یکی از بخش‌های این دانشنامه قرار گرفته است. این بخش با تحلیلی بسیار مهم از فلسفه عزاداری، ویژگی‌های مجالس عزاداری هد‌فمند و آسیب‌شناسی عزاداری برای امام حسین(ع) آغاز می‌شود و سپس به مباحثی نظیر توصیه به عزداری سیدالشهدا(ع)، نخستین عزاداران، سیر تاریخی عزاداری حسینی، آداب عزاداری در روز عاشورا، تشویق به گریستن و اظهار حزن برای امام حسین(ع)، گریه پیامبران و اهل بیت(ع) و موجودات عالم بر امام حسین(ع) در چهار فصل می‌پردازد.
بخش دوازدهم نمونه مرثیه‌‌هایی که در سوگ امام حسین(ع) و یارانش سروده شده‌اند را با دسته‌بندی محتوایی اشعاری که در طول چهارده قرن در رثای سیدالشهدا(ع) و یارانش سروده شده‌اند، بررسی می‌کند و با ارایه مقاله‌ای تحلیلی، تحولات شعر عاشورایی و فراز و فرود آن را واکاوی می‌کند و در ادامه نمونه شعرهایی را که در این باره سروده شده‌‌اند، به ترتیب تاریخی در هفت فصل گزارش می‌دهد.
«زیارت امام حسین(ع)» موضوع بخش سیزدهم است. این بخش نکات قابل توجهی درباره واژه‌شناسی «زیارت»، ریشه‌یابی آن در فطرت، زیارت زندگان و مردگان از نگاه اسلام، تشویق احادیث اسلامی به زیارت قبور پیامبر خدا(ص) و اهل بیت(ع)، فضیلت زیارت امام حسین(ع) و مهم‌ترین آداب و آسیب‌شناسی را بازگو می‌کند و در ادامه احادیث مرتبط با فضایل زیارت قبر سیدالشهدا(ع) و آثار و برکات آن، هشدار نسبت به ترک آن، حضور فرشتگان و ارواح انبیا و اولیای الهی در مزار ایشان، آداب زیارت و زیارت‌نامه‌‌های مختلف و نایب گرفتن برای زیارت ایشان در شانزده فصل بیان می‌کند.
بخش چهاردهم به توصیف مزار امام حسین(ع) می‌پردازد و در این راستا پس از تبیین تاریخچه حرم حسینی، احادیثی درباره فضیلت مزار امام حسین(ع) و برکات تربت مزار ایشان را در سه فصل گزارش می‌کند.
عنوان بخش پایانی «حکمت‌های رسیده از امام حسین(ع)» است که پس از تبیین موضوع و تفسیر معنای «حکمت» در لغت و در قرآن و حدیث، ارایه کننده حکمت‌های منثور و منظومِ نقل شده یا منسوب به ایشان، در زمینه‌های معرفتی، سیاسی، عبادی، اخلاقی عملی، در پنجاه و پنج فصل است.
چاپ نخست مجموعه چهارده جلدی «دانشنامه امام حسین(ع)» به کوشش محمد محمدی‌ری‌شهری و با همکاری سیدمحمود طباطبایی‌نژاد و سید روح‌الله سید‌طبایی با ترجمه عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی و محمد مرادی از سوی موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث به دو زبان عربی و فارسی منتشر شد.

اشک و ماتم در سوگ سبط خاتم

اشک و ماتم در سوگ سبط خاتم
ترجمه کتاب لواعج الاشجان فی مقتل الحسین علیه السلام
(علامه فقید سید محسن امین عاملی)
شرح رویداد جانسوز کربلا
با ویرایش محمد سعید معزالدین
قطع وزیری
400 صفحه
انتشارات فقه

مردم سالاری و نظام ولایی

مردم سالاری در نظام ولایی

پیش گفتار

یکی از مهم ترین موضوعات در زمینه حکومت و دولت، رابطه فرد و دولت است. دولت در خلاء شکل نمی گیرد، بلکه همواره باید افرادی باشند تا دولتی شکل گیرد. به لحاظ این که «انسان» مدنیٌّ بالطّبع می باشد، ضرورتاً باید تشکیلاتی باشد تا عهده دار امور مردم شود. لذا بحث از دولت، بحث از فرد را هم به دنبال دارد.
دیدگاه نظام درباره انسان و فرد کمک می کند تا رابطه فرد و دولت بیش تر مشخص شود. در نظامی که برای انسان احترام و کرامت ذاتی قائل است، دولت هم در راستای خیر و سعادت مردم تلاش می کند، نه این که از آن ها به عنوان ابزاری جهت رسیدن به منافع خود استفاده کند.
از زمانی که دولت های ملّی در اروپا شکل گرفت، بحث های فراوانی در زمینه رابطه فرد و دولت مطرح شد. به دلیل عدم شناخت انسان و خواسته های مادی و معنوی او، در این زمینه افراط و تفریط های زیادی صورت گرفته است؛ به طوری که در تاریخ غرب دوره ای ملاحظه می شود که انسان هیچ مدخلیت و نقشی در حکومت ندارد و پادشاه نماینده خدا و سایه او در روی زمین تلقّی می شود و در دوره ای دیگر، انسان به جای خدا می نشیند و «اومانیسم» در ادبیات سیاسی و فلسفی غرب، همه چیز را در خدمت انسان قرار می دهد و انسان را فعّالٌ مایشاء می خواند و خواست او را مقدّم بر هر خواسته ای می شمارد.
در فرهنگ اسلامی که دیدگاهی ویژه در رابطه با فرد و دولت دارد، انسان از احترام و کرامت خاصّی برخوردار است؛ به طوری که انسان عهده دار مسؤولیت بزرگی در روی زمین است. در قرآن مجید آمده است:
«انّاعرضنا الامانة علی السموات والارض والجبال، فأبین ان یحملنها واشفقن و حملها الانسان»1؛ ما امانت (تعهد، تکلیف و ولایت الهی) را بر آسمان ها، زمین و کوه ها عرضه داشتیم، اما آن ها از حمل آن خودداری کردند و از آن هراسیدند، اما انسان آن را بردوش کشید.
در جهان بینی اسلامی، گرچه انسان دارای اختیار است، ولی این اختیار و اراده در طول اراده و اختیار خداوند می باشد. انسان در محدوده قوانین و شریعت اسلامی اجازه فعّالیت و اختیار را داراست. در نظام سیاسی اسلام، منشأ حقیقی مشروعیت دولت، خداوند است.
دولت اسلامی علاوه بر این که با تکیه بر مردم و در جهت برآوردن خواسته ها و نیازهای مادی و معنوی افراد، تلاش می کند، ولی پیوندی محکم با خدا دارد. در جهان بینی اسلامی، وظیفه دولت هدایت مردم به طرف سعادت ابدی در دنیا و آخرت است.
در میان متفکّران اسلامی، گرچه از صدر اسلام تاکنون، مطالب زیادی در زمینه رابطه دولت و فرد نوشته شده است، ولی کامل ترین و جامع ترین دیدگاه را باید در نهج البلاغه جست. حضرت علی علیه السلام در میان مردم می زیست و نیازهای مادی و معنوی آنان را می شناخت. آن حضرت می فرماید: «... انّ محلّی منها محلّ القطب فی الرّحا ینحدر عنّی السّیل ولایرقی الیّ الطّیر...2؛ همانا موقعیت و نقش من در اجتماع همانند میله وسط سنگ های آسیاب می باشد. من همانند قلّه کوهی هستم که سیل از طرف من سرازیر می شود و هیچ پرنده ای یارای پرواز به اوج قلّه من را ندارد.»
رابطه فرد و دولت از دیدگاه حضرت
1. مفهوم فرد
الف) انحراف صورت گرفته قبل از حکومت علی علیه السلام
با توجّه به انحراف سیاسی که پس از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در حکومت به وجود آمد و حکومت اسلامی از مسیر خودش خارج شد و مردم در حاشیه قرار گرفتند، نقش علی علیه السلام در احقاق حقوق آن ها قابل ملاحظه است. انحراف سیاسی بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در نوع نگاه زمامداران به حکومت و سیاست داشت. نگرشِ خلفای پس از پیامبر اسلام، نگرش جاهلی و قبیله گرایانه بوده، نه اسلام گرایانه.3
حضرت علی علیه السلام درباره تحوّلی که در مردم ایجاد شد، چنین فرمود:
«فمنی الناس ـ لعمراللّه ـ بِخَطْبٍ و شماس و تلوّن و اعتراض4؛ به خدا سوگند! مردم در این دوران دچار انحراف و خروج از مسیر مستقیم، رنگ عوض کردن و دوری کامل از حق گردیدند.»
این انحراف، امّت را از عدالت دور کرد و مردم به جایی رسیدند که حق و عدالت را بر نمی تافتند و تحمّل نمی کردند. این مناسبات اجتماعی و چنین رفتارهایی، به هیچ وجه با کرامت انسانی و مساوات اجتماعی سازگاری نداشت.
خلیفه دوم بارها بر این امر اذعان کرد و گفت: «اجرءُهم واللّه انّ وَلیها ان یحملهم علی کتاب ربّهم و سنّة نبیّهم لصاحبک اما ان ولی امرهم حملهم علی الحجّة البیضاء والصراط المستقیم5؛ به خدا سوگند! پرجرأت ترین این گروه که بتواند مردم را به احکام کتاب و پروردگارشان و سنّت پیامبرشان راه ببرد، سالار تو (علی) است. همانا اگر او عهده دار حکومت ایشان شود، آنان را به راه راست و شاهراه روشن می برد.»
ب) تأکید علی علیه السلام بر احقاق حقوق مردم
علی علیه السلام همواره بر نقش مردم تأکید می کرد، تا آن جا که به مالک اشتر فرمود:
«و باید که در امور ملک و مصالح رعیّت آنچه را که به عدالت اقرب و در احقاق حقوق اعدل باشد و عدالتش عمومیّت داشته باشد نسبت به همه مردم اکمل باشد، رعایت نمائی؛ به آنچه که مردم به آن راضی باشند، اختیار نمائی.»6
ج ) نهی از تجسّس در امور مردم
حضرت علی علیه السلام حریم شخصی و قانونی مردم را امن می داند و اعتقاد دارد که حکومت باید از شکستن این حریم امن جلوگیری کند.
«و باید که هرچه از نهج شرع تر شود ثابت نشده و به صحت نرسیده باشد، تغافل و تجاهل را شعار خودسازی و به تجسّس و تفحّص آن نپردازی و سخن چینان و غمّازان را زود تصدیق ننمایی و گفتار ایشان را به مقام اعتبار در نیاوری اگرچه ایشان به ظاهر لباس نصیحت و دوست خواهی پوشیده باشند.»7
حضرت علی علیه السلام در نامه ای به یکی از والیان خود، می فرماید: «واخفض للرّعیّة جناحک8؛ در برابر رعیّت، فروتن باش.»
آن حضرت در نامه ای به محمد بن ابی بکر، می فرماید:
«و أحبّ لعامة رعیتک ما تحبّ لنفسک و اهل بیتک و اکره لهم ما تکره لنفسک و اهل بیتک».9
د) سیاست خلیفه دوم
خلیفه دوم، مسلمانان نخستین را بر سایر مسلمانان، مهاجران قریش را بر سایر مهاجران و به طور کلّی، همه مهاجران را بر انصار برتری داد. او عرب را بر عجم و عرب خالص را بر موالی برتری داد و حتی میان نصارای عرب با نصارای غیر عرب تفاوت می گذاشت. سیاست خلیفه تا بدانجا پیش رفت که برای جلوگیری از اختلاط عرب با عجم و آزاده با برده، مردم را موظف به پوشیدن لباس مخصوص خودشان کرد. مسیّب می گوید: عمر را دیدم، در حالی که با چوب دستی خود بر سر کنیزکی زد تا این که مقنعه از سرش افتاد و عمر گفت: «فیم الاَمة تشبّه بالحرّة10؛ چرا کنیزکی خودش را به شکل زنان آزاده در آورده است.»
امام صادق علیه السلام می فرماید: «موالی» نزد امیرمؤمنان علیه السلام آمدند و گفتند: ما از این عرب ها به شما شکایت می کنیم. رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم عطایا را بین ما و آنان به طور مساوی تقسیم می کرد و سلمان و بلال و صُهیب را به ازدواج زنان آزاد درآورده، اما آنان از انجام دادن [این مساوات]نسبت به ما خودداری می کنند و می گویند این کار را نمی کنیم.
امیرمؤمنان علیه السلام نزد آنان رفت و درباره موالی با آنها صحبت کرد. عرب ها فریاد زدند: ای ابوالحسن! از این کار خودداری می کنیم. حضرت علی علیه السلام از نزد آن ها رفت، در حالی که از شدت خشم، ردایش روی زمین کشیده می شد. حضرت علی علیه السلام پس از بازگشت، فرمود: «یا معشر الموالی انّ هؤلاء قد صیّروکم بمنزلة الیهود والنصاری یتزوّجون لا یتزوّجونکم و لا یعطونکم مثل ما یأخذون11؛ ای گروه موالی! بی شک، اینان شما را مانند یهود و نصارا می دانند. از شما زن می گیرند و به شما زن نمی دهند و آنچه را که خود می گیرند، به شما نمی دهند و به طور مساوی تقسیم نمی کنند.»
و) دسته بندی افراد از دیدگاه امام علیه السلام
حضرت علی علیه السلام مردم را به چند دسته تقسیم می کند:12
1. آنکه در پی فساد نرود، چون خوار و بی مقدار است و بی آلت کارزار، و از مال و منال نابرخوردار.
2. آنکه شمشیر برکشد و همه جا را در فتنه و شرّ کشد، سوار و پیاده اش را فراخواند و خود را آماده فساد گرداند و دینش تباه ـ آلوده گناه ـ چشم او به دنبال نواله ای است، یا به دست آوردن گلّه ای، یا آنکه خواهد بر عرشه منبر نشیند ـ و خود خطیب و واعظ مردمان بیند ـ. چه بد سودایی است که دنیا را بهای خود انگاری و پاداشی را که نزد خدا داری، به حساب نیاری!
3. آنکه با کاری که آخرت راست، دنیا را جوید و بدانچه در دنیا کند، راه آخرت را نپوید، تن آسان و آسوده خیال، آرام گام بردارد و دامن به کمر در آرد و با زیورِ دروغین، خویش را امین مردم شناساند و پرده پوشی خدا را وسیله معصیت گرداند.
4. آنکه خُردیِ همّت و نداشتن وسیلت، او را از طلبِ حکومت بنشاند، تا بدآنچه در دست دارد، بسنده کند. خود را به زیور قناعت بیاراید و در لباس تارک دنیا در آید، حالی که شب یا روزی نبوده است که زهد بپاید.
5. اما مردمانی دیگرند که یاد قیامت، دیده شان را فروخوابانیده و بیم رستاخیز سرشکشان را روان گردانیده، یا از مردم گریزانند و یا مقهور و ترسان، یا خاموش و دهان بسته و یا از روی اخلاص به دعا نشسته، یا گریان و دلشکسته. از پرهیز، در گمنامی خزیده و خواری و مذلّت را به جان خریده، گویی به دریایی شور غوطه ورند، دهانهایشان بسته و دلهایشان خسته، از پند بی حاصل به ستوهنده و از چیرگی جاهلان، ذلیل؛ پیاپی کشته می شوند و از آنان نمانده است جز قلیل.
پس دنیا را خُرد مقدارتر از پرکاه و خشکیده گیاه بینید و از پیشینیان خود پند گیرید، پیش از آنکه پسینیان از شما عبرت گیرند. دنیای نکوهیده را برانید، چه او کسانی را از خود رانده است که بیش از شما شیفته آن بوده اند.
حضرت علی علیه السلام با شناختی که از جامعه و افراد دارد، جامعه را کالبد شکافی نموده و اهداف و نیّات افراد را بازگو می کند و به مردم اعلام می کند که گول ظواهر افراد و دنیا را نخورند و به دنبال سعادت همیشگی و دائمی که همان بهشت است، باشند.
به خاطر همین بود که دشمنان وجود آن حضرت را بر نمی تافتند و به هر شکلی، درصدد مانع تراشی و ضربه زدن بر می آمدند، حتّی به اسم دین و برپایی سنّت پیامبر!
2. مفهوم دولت
واژه دولت به معانی زیادی به کار رفته است؛ از جمله:
1. گردیدن و از حالی به حالی شدن؛
2. بخت و اقبال؛
3. مال و مقام؛
4. قدرت.
مهم ترین معنایی که جامع است و معانی دیگر را در بردارد، معنای آخر است. امروزه در نظام های مختلف سیاسی، مهم ترین ویژگی هر دولت و حکومتی «قدرت» است، خواه منشأ قدرت اقتصاد باشد، خواه سیاست و یا چیزهای دیگر. قدرت در نهاد دولت نهفته است؛ به همین جهت، این مطلب را در سخنان حضرت علی علیه السلام به نحوی می توانیم مشاهده کنیم: «واکظم الغیظ و تجاوز عن المقدرة و احلم عند الغضب و اصفح مع الدولة تکن لک العاقبة13؛ خشم خود را فرو خور و به وقت توانایی در گذر و گاه خشم، در بردباری بکوش و به هنگام قدرت، از گناه چشم بپوش تا عاقبت، تو را باشد.»
همچنین از آن حضرت نقل شده است: «تجاوز مع القدرة و احسن مع الدولة تکمل لک السیادة14؛ و به وقت توانائی، درگذر و با داشتن قدرت احسان و نیکی کن تا بزرگی و سیادت برای تو کامل شود.»
در هردو بیان فوق، واژه قدرت و دولت با هم آمده است. نیز آن حضرت می فرماید: «واحذر الشریر عند اقبال الدولة لئلاّ یُزیلها عنک و عند ادبارها لئلاّ تعیّن علیک15؛ به وقت روی آوردن دولت، از اشخاص شرور پرهیزکن که مبادا آن دولت از تو زایل شود. و به وقت پشت گردانیدن دولت، از آنان پرهیزکن که مبادا بر ضدّ تو یاری و همراهی کنند.»
گرچه دولت، حقّ استفاده از قدرت و زور را دارد، اما حقّ استبداد و ظلم را ندارد. در عهدنامه مالک اشتر چنین آمده است:
«مبادا بگویی که من اکنون بر آنان مسلّطم، از من فرمان دادن است و از آنان اطاعت کردن که این، عین راه یافتن فساد در دل، و خرابی دین و نزدیک شدن تغییر و تحوّل (قدرت) است. و اگر قدرتی که از آن برخورداری نخوتی در تو پدید آورد، خود را بزرگ شمردی، بزرگی حکومت پروردگار را که از تو برتر است، بنگر که چیست؟ و قدرتی که بر تو دارد و تو را بر خود، آن قدرت نیست، که چنین نگریستن سرکشی تو را می خواباند و تندی تو را فرو می نشاند و عقلِ از دست رفته ات را به تو باز می گرداند. بپرهیز که در بزرگی فروختن، خدا را همنبرد خوانی، و در کبریا و عظمت خود را همانند او دانی که خدا هر سرکشی را خوار می سازد و خودبین را بس بی مقدار می گرداند.»16
برخورد حضرت علی علیه السلام با خوارج که ضدّ دولت بودند، بهترین نمونه برای تبیین جایگاه دولت و حکومت قانونمند است. خوارج که مردمانی مقدّس مآب، کج اندیش و بی بصیرت بودند، پس از آن که در پیکار صفّین، متارکه جنگ را ـ در پی بر سر نیزه شدن قرآن ها از جانب سپاهِ در حال شکست معاویه ـ به امام تحمیل کردند و کار به حکمیّت سپرده شد، با سردادن شعار «لاحکم الاّ للّه»، امام علیه السلام را محکوم کردند که چرا حکمیّت را پذیرفته است. حضرت علی علیه السلام در پاسخ آن ها فرمود: برای هیچ جامعه ای چاره ای جز پذیرش حکومت و دولت نیست.
حضرت علی علیه السلام تلاش کرد به آنان بفهماند که اصلاً امکان ندارد که جامعه ای باشد و دولت نداشته باشد. امام علی علیه السلام در پاسخ خوارج که وجود دولت را منکر می شدند، فرمود: «کلمة حقٍّ یراد بها باطل، نعم انّه لا حکم الاّ للّه، ولکن هؤلاء یقولون لا إمرة الاّ للّه و انّه لابدّ للنّاس من امیر، برّ او فاجر، یعمل فی امرته المؤمن و یستمتع فیها الکافر17؛ سخنی است حق که بدان، باطلی را می خواهند. آری، حکم جز حکم خدا نیست اما اینان می گویند: فرمانروایی و حکومت جز برای خدا روا نیست، در حالی که مردم دولتی و حاکمی می باید نیکوکار با تبهکار، تا در حکومت مرد با ایمان کار خویش کند و کافر بهره خود را برد.»
حضرت علی علیه السلام می فرماید: «والٍ ظلوم غشوم خیرٌ من فتنةٍ تدوم18؛ والی ستمگر و بسیار ظلم کننده بهتر است از فتنه ای که دائمی باشد.»
و می فرماید: «دولة العادل من الواجبات19؛ دولت عادل از واجبات است.»
نیز می فرماید: «مِنْ اعود الغنائم دولة المکارم20؛ بهترین غنیمت برای مردم، دولت نیکان است.»
ماهیّت دولت اسلامی
در اندیشه سیاسی امام علی علیه السلام دولت دو گونه است:
1. دولت الهی؛
2. دولت مردمی.
مشروعیّت حکومت از سوی خداوند و مقبولیّت آن از سوی مردم تأمین می شود. هیچ دولتی بدون اتّکاء بر مردم نمی تواند شکل بگیرد. حضرت علی علیه السلام در این رابطه می فرماید:
«امّا والذی فلق الحبّة و برأالنسمة، لولا حضور الحاضر و قیام الحجّة بوجود الناصر، و ما اخذ اللّه علی العلماء ألاّ یقارّوا علی کظّة ظالم و لاسغب مظلوم، لاَلقیت حبلها علی غاربها و لسقیت آخرها بکأس اوّلها و لاَلفیتم دنیاکم هذه ازهد عندی من عفطة عنز21؛ به حقّ آنکه دانه را شکافت و جان را آفرید! اگر حضور حاضران و اتمام حجّت با اعلام وجود ناظران نبود، و اگر خداوند از عالمان پیمان نگرفته بود که در برابر پرخوری ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان هیچ آرام و قرار نگیرند، بی تأمّل ریسمان مهار خلافت را بر گردنش می افکندم و با همان جام نخست آخرش را هم سیراب می کردم. بی گمان خوب دریافته اید که این دنیای شما نزد من بی ارج تر از آبی است که از بینی بُزی هنگام عطسه کردن بیرون می افتد.»
حضرت علی علیه السلام تصریح می فرماید که چندان تمایل به قبول خلافت و حکمرانی نداشت و آنچه او را وادار به پذیرفتن خلافت کرد، دو پیمان و وظیفه زیر بود:
1. وظیفه شرعی: «اما اخذ اللّه علی العلماء...».
2. وظیفه مردمی: «لولا حضور الحاضر و قیام الحجّة...».
حضرت علی علیه السلام معتقد بود که حکومت با خواست و رضایت مردم شکل گیرد. وقتی مردم بعد از کشته شدن عثمان، نزد حضرت علی علیه السلام آمدند تا با او بیعت نمایند، آن حضرت فرمود:
«ففی المسجد، فانّ بیعتی لاتکون خفیّاً و لاتکون الاّ عن رضی المسلمین22؛ پس مراسم بیعت در مسجد باشد، زیرا بیعت با من مخفی نیست و جز با رضایت مسلمانان عملی نیست.»
دولت حقّ زمانی می تواند اعمال قدرت نماید و در اهداف و برنامه های خود توفیق یابد که پیوسته از «مشروعیت الهی» و «مقبولیت مردمی» برخوردار باشد. دولت اسلامی مشروعیت و حقانیّت خود را از جانب خدا می یابد و بر اساس خواست و رضایت مردم تحقّق می پذیرد و با حمایت و مشارکت مردم، قدرت اجرایی و توفیق تحقّق اهداف الهی و قوانین حکومتی را با تکالیف شریعت مقدّس اسلام کسب می کند.
در نهج البلاغه آمده است:
ابن عباس گفت: در منطقه «ذی قار»، در مسیر حرکت به سوی بصره، در جنگ جمل، در حالی که حضرت علی علیه السلام به پینه زدن کفش خویش مشغول بود، نزد آن حضرت رفتم. آن حضرت به من فرمود: این کفش چقدر ارزش دارد؟
گفتم: ارزشی ندارد. آن حضرت فرمود: «واللّه لهی اَحبّ الیّ من امرتکم الاّ ان اقیم حقّاً او ادفع باطلاً23؛ به خدا سوگند! این کفش در نزد من از حکومت بر شما محبوب تر است، مگر این که حقّی را برپا سازم و یا باطلی را دفع نمایم.»
حضرت علی علیه السلام می فرماید:
«خدایا! تو می دانی آنچه از ما رفت، نه به خاطر رغبت در قدرت بود و نه به خاطر رسیدن به چیزی از بهره های ناچیز دنیا؛ بلکه مقصد آن است که نشانه های دین تو را به جامعه باز گردانم و اصلاح را در شهرهای تو آشکار نمایم تا بندگان ستمدیده ات را امنیّت فراهم آید، و حدود اجراء نشده ات به اجرا در آید.»24
حضرت علی علیه السلام اهداف حکومت را چنین مشخص می کند:
1. بازگرداندن نشانه های دین به جامعه.
2. اصلاح: اینکه حضرت علی علیه السلام اصلاح را در مرتبه دوم ذکر کرده اند، معلوم می شود که اصلاح از نشانه های دین است و برای دین ضروری و جزو وظایف حکومت است.
3. امنیّت.
4. اجرا شدن حدود اسلامی.
امنیت و اجرا شدن حدود اسلامی، از نشانه های اصلاحات است.
3. رابطه متقابل فرد و دولت
رابطه فرد و دولت متقابل است، نه یک جانبه. این گونه نیست که مردم فقط اطاعت پذیر و تسلیم محض باشند و دولت هرچه اراده کند، انجام دهد. بین دولت و فرد «تعامل» وجود دارد؛ لذا نسبت به یکدیگر وظایفی دارند:
الف) وظایف زمامداران (دولت)
وظایف دولت از نظر حضرت علی علیه السلام شامل دستورالعمل هایی است که آن حضرت به زمامداران و کارگزاران خود می دهد. اینک مواردی از وظایف زمامداران را ذکر می کنیم:
1. اقامه حقّ
همان طوری که قبلاً ذکر شد، حضرت علی علیه السلام در حالی که مشغول دوختن کفش پاره خود بود، سؤال کرد: قیمت این کفش چقدر است؟
ابن عباس عرض کرد: ارزشی ندارد.
آن حضرت فرمود: «همانا حکومت در نظر من از این کفش هم بی ارزش تر است، مگر این که اقامه حقّ و عدل کنم و باطلی را از بین ببرم.»25
2. ایجاد امنیّت و آرامش
از مهم ترین وظایف دولت اسلامی این است که در تمامی زمینه ها، امنیّت را بر قرار سازد. امنیّت فردی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی باید برای همه مردم باشد. نباید فقط گروه خاص حاشیه امن داشته باشند و به کار و کوشش مشغول باشند و عدّه ای از کار و کوشش و فعالیّت های مختلف محروم باشند. حضرت علی علیه السلام می فرماید:
«فیأمن المظلومون من عبادک26؛ تا بندگان ستمدیده ات امنیّت داشته باشند.» حضرت علی علیه السلام وظایف اوّلیه مالک اشتر را چنین بیان می کند:
1. جبایة خراجها؛ جمع آوری مالیات.
2. عمارة بلادها؛ آبادی شهرها.
3. جهاد مع عدوّها؛ جنگ با دشمنان.
4. استصلاح اهلها؛ اصلاح انسان ها و امور آنها.
حضرت علی علیه السلام در رأس وظایف مالک اشتر در رابطه با مردم، مسأله جمع آوری مالیات را مطرح می کند. با توجّه به این که حضرت فردی ادیب و حکیم است و این گونه افراد سنجیده و دقیق صحبت می نمایند و هر جمله و کلمه ای را در جای مناسب می آورند، از این که آن حضرت جمع آوری مالیات را در رأس وظایف مالک اشتر شمرده است، فهمیده می شود که در امر حکومت و مملکت داری، «بودجه» اهمیّت بسیار فراوانی دارد.
به عبارت دیگر، آن حضرت می فرماید: اوّل باید مالیات بگیری و پول و امکانات داشته باشی و بعد شهرها را آباد کنی و با دشمنان بجنگی و افراد را اصلاح نمایی.
3. برپاداشتن حدود الهی
حضرت علی علیه السلام می فرماید: دولت نه تنها باید از مرزهای جغرافیایی و حریم زندگی افراد مواظبت نماید، بلکه باید از حریم و مرزهای عقیدتی و ارزشی جامعه پاسداری کند، تا بدعت، تحریف و فساد در جامعه صورت نگیرد. آن حضرت می فرماید:
«انّه لیس علی الامام الاّ... اقامة الحدود علی مستحقّیها27؛ همانا بر امام است... جاری ساختن حدود بر افرادی که سزاوار آن هستند.»
4. ایجاد عدالت اجتماعی
حضرت علی علیه السلام قربانی عدالت خویش بود. منش و روش او این نکته را تأیید می کند. آن حضرت در ایجاد عدالت و بسط آن در جامعه و کم کردن فاصله طبقاتی از هیچ کوششی دریغ نکرد. حضرت می فرماید:
«فما جاع فقیر الاّ بما مُتّع به غنّی28؛ پس فقیری گرسنه نماند، جز آن که توانگری از حقّ او، خود را به توانایی رساند.»
5. مردمی بودن زمامداران
«مردم» منشأ مقبولیت دولت اسلامی و از ارکان آن هستند. کارگزاران باید خودشان را از مردم بدانند و جدای از آنان نباشند. مردمی بودن زمامداران زمانی صورت واقعی و به دور از تصنّع و تکلّف خواهد داشت که مردم در بینش آنان جایگاهی واقعی داشته باشند و آنان خود را خدمتگزار مردم و برای مردم بدانند. پیامبرخدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:
«الخلقُ عیالُ اللّه، فاَحبّ الخَلقِ الی اللّه مَن نفع عیال اللّه29؛ مردم خانواده و عیال خدایند. پس محبوب ترین افراد نزد خدا، کسانی هستند که بر عیال خدا خدمت کنند.»
6. تواضع در برابر مردم
زمامدار باید با مردم از روی تواضع و فروتنی رفتار نماید، نه از روی تکبّر و غرور. «واخفض للرّعیّة جناحک30؛ در برابر مردم، فروتن باش.»
7. مشورت کردن با مردم
مشورت در امور مردم و دوری کردن از استبداد و خود رأیی، از مهم ترین کارها در راه و رسم مدیریتی حضرت علی علیه السلام است. آن حضرت با این که از مقام عصمت برخوردار بود، اما پیوسته با دیگران مشورت می کرد و به کارگزاران خویش هم این مسأله را گوشزد می کرد.
ب) وظایف مردم در مقابل دولت
همان طوری که بیان شد، رابطه فرد و دولت، دو طرفه است. در مقابل خدمات و تلاش هایی که دولت جهت رفع نیازها و احتیاجات مادی و معنوی مردم انجام می دهد، افراد هم وظایفی خاص دارند که باید انجام دهند؛ از جمله:
1. پرداختن و اداکردن حقوق مالی
دولت اسلامی با مشکلات و سختی های زیادی در راه انجام وظایف مادی و معنوی خویش رو به رو می شود و به تنهایی قادر به انجام وظیفه خود نیست. لذا یکی از وظایف افراد این است که حقوق مالی (مالیات) خویش را اداء نمایند.
2. مشورت با دولت
حضرت علی علیه السلام بارها در نهج البلاغه به نقش مردم تأکید می کند و به کارگزاران خویش گوشزد می کند که با مردم مشورت کنند:
«از بنده خدا، علی بن ابی طالب، امیرمؤمنان به نیروهای مسلّح و نگهدارنده مرزها.
اما بعد، حقّی که بر والی و زمامدار انجام دادن آن لازم است، این است که فضل و برتری که به او رسیده و مقام خاصّی که به او داده شده است، نباید او را نسبت به مردم دگرگون کند و این نعمتی است که خداوند به او ارزانی داشته است، باید هرچه بیشتر او را به بندگان خدا نزدیک و نسبت به برادرانش رئوف و مهربان سازد. آگاه باشید، حقّ شما بر من این است که جز اسرار جنگی، هیچ سرّی را از شما پنهان نسازم و در اموری که پیش می آید، جز حکم الهی، بدون مشورت شما کاری را انجام ندهم.»31
حضرت علی علیه السلام می فرماید: «شاور ذوالعقول تأمن الزّلل و النّدم»32؛ با خردمندان مشورت کن، تا از لغزش ها و پشیمانی ها ایمن گردی.»
آن حضرت وظیفه مردم و دولت را چنین بیان می کند:
«ای مردم! مرا بر شما حقّی است و شما را بر من حقّی که خیر خواهی از شما دریغ ندارم و حقّی که از بیت المال دارید بگزارم، شما را تعلیم دهم تا این که نادان نمانید، و آداب آموزم تا بدانید. اما حقّ من بر شما این است که به بیعت وفا کنید و در نهان و آشکار حقّ خیرخواهی را ادا کنید و چون شما را بخوانم، بیایید و چون فرمان دهم، بپذیرید و از عهده برآیید.»33
حضرت علی علیه السلام در دوران زمامداری خود، طوری رفتار می کرد که مردم به راحتی نزد آن حضرت می رفتند و مشکلات خود را با او در میان می گذاشتند. آن حضرت با مردم مشورت می کرد و مشکلات حکومت را با آنان در میان می گذاشت و از آنان راهنمایی و مشورت می خواست.
از این رو، به مردم می فرمود: «با من چنان که با جبّاران سخن می گویند، سخن نرانید، و چنان که با مستبدّان محافظه کاری می کنند، از من کناره مجویید و با ظاهر آرایی و به طور تصنّعی آمیزش مدارید و شنیدن حق را بر من سنگین نپندارید، و نخواهم مرا بزرگ انگارید، چه آن کس که شنیدن حق بر او گران افتد و نمودن عدالت بر وی دشوار بود، کار به حق و عدالت بر او دشوارتر است. پس، از گفتن حق، با رأی دادن در عدالت باز نایستید که من خویشتن را برتر از آن نمی دانم که اشتباه نکنم و نه کار خویش را از خطا ایمنم، مگر که خدا مرا در کار نفس کفایت کند که از من بر آن تواناتر است.»34
حضرت علی علیه السلام بارها مردم و کارگزاران را به «وفای به عهد» توصیه می کند و از آنان می خواهد که ثابت و استوار باشند و از طرف دیگر، داد سخن و اعتراض سر می دهد و به طلحه و زبیر که پیمان خویش را با علی علیه السلام شکستند، اعتراض و نفرین می کند.
آن حضرت می فرماید: «و بایعنی الناس غیر مستکرهین ولا مجبرین بل طائعین مخیّرین35؛ مردم بدون اکراه و اجبار و از سر میل و اختیار با من بیعت کردند.»
حضرت علی علیه السلام قطع رابطه بین مردم و دولت را، نشانه انحطاط و زوال دولت می داند و به وحدت و یکپارچگی بین آن ها اشاره می کند:
«هان! بهوش باشید که دست از ریسمان اطاعت برگرفته اید و با تجدید رسوم جاهلیت، دژ محکم الهی را درهم شکسته اید. خداوند بر این امت منّت نهاد و به الفت، آنان را با یکدیگر پیوند داد که در سایه آن زندگی کنند و در پناه آن بیارامند. این، نعمتی است که هیچ یک از آفریدگان بهایش را نمی داند. زیرا بهای الفت و یگانگی از هر بهایی گرانقدرتر و از هر چیزی پر ارزش تر است. و بدانید که شما پس از هجرت به خوی باده نشینی بازگشتید و پس از پیوند دوستی، دسته دسته شدید. با اسلام جز به نام آن بستگی ندارید و جز نشان آن را نمی شناسید...»36.
پی نوشت ها:
1. احزاب / 72.
2. نهج البلاغه، خطبه 3، (شقشقیه).
3. برترین هدف و برترین نهاد، ص 45.
4. پرتوی از نهج البلاغه، (ترجمه مرحوم طالقانی)، سید محمد مهدی صفری، چاپ ارشاد، ص 135.
5. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 2، ص 52.
6. نظامنامه حکومت، محمد بن کاظم محمد فاضل شهری، ترجمه مهدی انصاری، ص 94.
7. همان، ص 98.
8. نهج البلاغه، نامه 53.
9. برای همه رعیّت خود آنچه برای خود و خاندانت دوست داری، دوست بدار و برای آن ها آنچه برای خود و خاندانت نمی پسندی، مپسند. (تحف العقول، ص 123.)
10 و 11. الطبقات الکبری، ج 7، ص 137.
12. نهج البلاغه، ترجمه دکتر سید جعفر شهیدی، خطبه 32.
13. همان، نامه 69.
14. شرح غررالحکم و دررالکلم، جمال الدّین محمد خوانساری، ج 3، ص 297.
15. همان، ج 2، ص 273.
16. نهج البلاغه، نامه 53.
17. همان، خطبه 40.
18. شرح غررالحکم، ج 6، ص 236.
19. همان، ج 4، ص 10.
20. همان، ج 6، ص 34.
21. نهج البلاغه، خطبه 3.
22. تاریخ طبری، ج 4، ص 427.
23. نهج البلاغه، خطبه 33.
24. همان، خطبه 131.
25. همان، خطبه 33.
26. همان، خطبه 131.
27. همان، خطبه 105.
28. همان، حکمت 328.
29. الکافی، ج 2، ص 164.
30. نهج البلاغه، نامه 46.
31. همان، نامه 50.
32. غررالحکم، ج 2، ص 263.
33. انساب الاشراف، ابوالحسن احمد بن یحیی البلاذری، ج 6، ص 142 ـ 145.
34. نهج البلاغه، خطبه 216.
35. ر.ک: نهج البلاغه.
36. همان، خطبه 193.
http://www.hawzah.net/Hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=4786&id=39527

فرهنگ پارسی گویان شبه قاره

معرفي پارسي گويان شبه قاره در پاكستان

انتشار كتاب آثارالشعراء در اسلام آباد

به همت مركز تحقيقات فارسي ايران و پاكستان در اسلام آباد كتاب آثار الشعراء (فرهنگ شعراي فارسي گوي شبه قاره) در قطع رحلي و 521 صفحه منتشر شد.
اين كتاب گرانسنگ را دكتر سيد محمد اكرم اكرام ،استاد گرانقدر زبان و ادبيات فارسي دانشگاه پنجاب (لاهور) با همكاري چند تن از پژوهشگران گردآوري و تدوين كرده است.
در كتاب آثارالشعراء فهرستي از اسامي و آثار شش هزار شاعر پارسي گوي (ازدوران مسعود سعد 515هجري قمري تا دوران علامه اقبال 1357هجري قمري ) گردآوري و ترتيب يافته است.
تلاش هاي نخستين ترتيب و تدوين اين اثر ارزنده از سال 1381 در لاهور و با همكاري خانه فرهنگ ج.ا.ايران (محمد سعيد معزالدين) و چند تن از پژوهشگران با نظارت و سرپرستي دكتر اكرم شاه آغاز گشت و به همت مركز تحقيقات فارسي در اسلام آباد به انجام رسيد.
شيوه پژوهش و گردآوري و ارايه متن در اين كتاب به شيوه فرهنگ نگاري و ارايه فهرستي مي باشد كه با نام و عنوان و تخلص شاعر آغاز مي شود و سپس به منابع و مراجع و ماخذي كه زندگي نامه و آثار شاعر در آن درج شده است اشاره مي گردد.
در تدوين كتاب، افزون از كتب چاپي مرجع و تاريخ و ادب از تذكره هاي خطي و دستنويس نيز استفاده شده است.
كتاب آثار الشعراء كه با پيش گفتار رايزن فرهنگي ج.ا.ايران و سرپرست مركز تحقيقات فارسي آقاي سيد مرتضي آْل صاحب فصول و مقدمه آقاي دكتر اكرم شاه انتشار يافته است در نوع خود اثري كم نظير و در خور توجه و بهره برداري براي استادان و دانشجويان و پژوهشگران حوزه گسترده و غني زبان و ادبيات فارسي است تا از اين رهگذر با نام و آثار شاعران پارسي گوي منطقه وسيع شبه قاره كه بخش عظيمي از پيشينه فرهنگ و تمدن اسلامي و ايراني و ادب فارسي را در برمي گيرد، بيش از پيش آشنا گردند.

بهار رویش جوانه امید

بهار رويش جوانه ها
بهار، هنگام رويش جوانه ي اميد و زندگي بر شاخساران
بهار، ترنم چشمه هاي زلال و گواراي آب حيات در جويبار طبيعت
بهار، گاه شور و نشاط و طراوت و تازگي
بهار، فصل وصل آفرين دوستي ها و پيوندها
بهار، آغازي ديگر براي دگرگوني دل ها و انديشه ها
بهار، فرصتي نو براي دوست داشتن و عشق ورزيدن
بهار، ياد کرد عزيزان از دست رفته و شهيدان سرفراز
بهار، رويش برگي ديگر بر درخت زندگي
بهار، درسي نو و شناختي ژرف براي سرسبزي دل و پالايش روان
بهار، امکان فرصتي ديگر براي تجديد عهد و پيمان با آفريدگار زيبايي
بهار، افزايش شوق نيايش و راز و نياز
بهار، نکوداشت حماسه آفرينان سترگ حادثه هاي بزرگ
بهار، خط بطلان بر همه ي سردي ها، پژمردگي ها، حسادت ها و نامردي ها

سفره هفت سین

نام کتاب : سفره هفت سین (مجموعه بچه های آفتاب جلد5) نویسنده : سعید معزالدین

تصویرگر : معصومه فولادیان ناشر : انتشارات فقه
تاریخ انتشار: بهار 1386

شمارگان : 50000

نهم ربیع الاول ، روز نخست امامت ولی عصر -عج

نهم ربیع الاول ، روز نخست امامت ولی عصر-عج

نهم ربیع الاول 260 هجری قمری به عنوان روز نخست امامت ولی عصر (عج) از جهات متعددی دارای اهمیت است، این روز ضمن اینکه در زمان خود به عنوان مهمترین رویداد جامعه اسلامی تلقی می شد در تمامی سالروزهای یازده قرن گذشته نیز از همان اعتبار و اهمیت برخوردار بوده است چراکه وقوع آن در زمان خود حاوی پیام های متعددی برای حکومت و جامعه مسلمین بود. بررسی تاریخ نشان می دهد اگر موضوع آغاز امامت ولی عصر (عج) به مانند سایر امامان مطرح می شد به یقین یا جامعه از پذیرش یا باور آن سرباز می زد و یا حکومت های زورمدار حاکم بر امت اسلام از وقوع آن جلوگیری می کرد. از این جهت بستر چگونگی آغاز امامت ولی عصر (عج) سالها پیش از تولد و حتی با چگونگی معرفی امامان دهم و یازدهم آماده سازی شد تا در نهایت حیله های دشمنان در مقابله با اصل امامت کارساز نشود و عقاید سست بسیاری از مسلمانان آن زمانه نیز از باور امامت آخرین منجی عاجز نشوند. سیر مظلومیت امامت از حضرت علی (ع) آغاز شده بود که در مسیر خود صلح مظلومانه و تحمیلی امام حسن مجتبی(ع) و قیام خونین اباعبدالله الحسین(ع) را نیز تجربه کرده و در پس دو قرن نتیجه ای را رقم زده بود که ناگزیر موضوع امامت حضرت حجت (عج) را متمایز می کرد و تدبیری دیگر را می طلبید و از این جهت اراده خداوند برای امامت حضرت مهدی (عج) در غیبت، انتظار و ظهور قرار گرفت به همین جهت توجه به تاریخ و چگونگی آغاز امامت آن حضرت در حکومت اسلامی هم یک ضرورت و هم یک تکلیف است. فلسفه غیبت امام عصر (عج) امام دوازدهم شیعیان، حجَة ابن الحسن المهدی عجل الله فرجه الشریف، در شب جمعه نیمه شعبان سال 255 قمری ولادت یافت، از آن زمان تا سال 260 قمری که پدر بزرگوارش امام حسن عسکری(ع) به شهادت رسید، همواره در نهان می زیست و جز معدودی از خواص اصحاب پدرش، کسی و خصوصاً دستگاه جائر خلفای عباسی از زنده بودن و احوال او آگاهی نداشتند. در روز شهادت امام عسکری(ع) یعنی روز هشتم ماه ربیع الاول، که عده ای از مردم برای مراسم تشییع و خاکسپاری آن حضرت آمده بودند، در انظار ظاهر گردید و عموی خود، جعفر کذاب را که آماده نمازگزاردن بر پیکر امام یازدهم شده بود، به کنار زد و بر پیکر مطهر پدر نماز گزارد. همین که این خبر در شهر منتشر گردید، ماموران المعتمد، خلیفه عباسی، به خانه امام عسکری(ع) هجوم آوردند تا مهدی(ع) را بیابند و گردن زنند، امام دوازدهم، به امر خداوند حکیم، از انظار غایب شد و دوران غیبت صغری آغاز گردید که تا سال 329 قمری ادامه داشت.(1)اهمیت اعلام عمومی و رسمی آغاز امامت ولی عصر(عج) در عصر غیبت با بررسی تاریخ عصر غیبت صغری تردیدی باقی نمی ماند که حرکت امام عصر(عج) در نماز گزاردن بر پیکر پدر بزرگوارش و برخورد با عمویش جعفر پسر امام هادی(ع) و برادر امام حسن عسکری(ع) در این مسیر در راستای اعلان عمومی آغاز امامت ایشان صورت گرفته زیرا در مهمترین رویداد دنیای اسلام در آن روز حضرت مهدی(عج) به عنوان پیش نماز، بر پیکر پدرش نماز خواند تا اصلح بودن خود بر مدعیان را اعلام و مسیر سبز حرکت امامت را از انحراف مصون نگه دارد. نه فقط امروز بلکه در طول تمام سالیان یازده قرن گذشته از دوران انتظار اهمیت اعلام عمومی و رسمی روز آغاز امامت ولی عصر(عج) از اهمیت بسیار والایی برخوردار بوده است و این اعلام رسمی و عمومی باید با استفاده از تمام قابلیتها باشد. در عصر حاضر و در دوران انقلاب اسلامی انتظار از حکومت برای اعلان عمومی این رویداد به بهترین وجه و رسمی ترین صورت انتظاری است که از عمق معارف مهدوی برخاسته است. در این میان استفاده از ابزارهای مختلف از سوی حکومت برای تبیین ضرورت غیبت و ویژگی های امامت ولی عصر(عج) نه تنها یک ضرورت بلکه به عنوان تکلیفی بر منتظران مورد درخواست از نظام اسلامی است. نکته ای که بسیاری مواقع مورد اشکال برخی واقع می شود این است که چه ضرورتی دارد پس از سالروز شهادت امام حسن عسگری(ع) جشنی بزرگ و شاد برپا شود؟ اگر بپذیریم که برپایی جشن ها و مراسم های شادی برای انتقال پیام امامت و ولایت است و در راستای تحقق توسعه فرهنگ مهدوی صورت می پذیرد بسیاری از این انتقادات پاسخ داده خواهد شد. در حقیقت برپایی جشن های مهدوی در سالروز آغاز امامت ولی عصر(عج) به منظور بهره‌مندی هرچه بهتر از ابزار جشن و در سایه آن هنر و شاخه های مختلف اطلاع رسانی است تا در این مسیر توده ها و آحاد ملت بتوانند در مجالس مهدوی با معارف اهل بیت(ع) به ویژه حضرت مهدی(عج) آشنا شوند و جشن تنها قالب و ابزاریست برای انتقال پیام. ناگفته پیداست در صورتی که امام عصر(عج) در زمان شهادت پدرش در بین عموم به اعلان عملی ولایت خود نمی پرداخت مسیر امامت دچار انحراف می شد و امروز نیز هویداست که در صورت فقدان برنامه ریزی برای جاری ساختن پیوسته معارف غیبت، انتظار و ظهور دچار غفلت عمومی جامعه خواهیم شد.همانگونه که اکنون برخی از جشن های غربی در حال ریشه دوانیدن در فرهنگ اسلامی جامعه هستند و در تقابل با آن برخی روزهای بزرگ اسلامی نیز آرام آرام فقط در صفحات تاریخ باید جستجویشان کرد که این خود تذکری جدی بر نظام اسلامی است تا دریابد حرکت خزنده تهاجم فرهنگی این بار نه در لباس ظاهر بلکه در هاله ای از توطئه و تزویر در زیر پوست فرهنگ اسلامی در حال رخنه است که این روزها جشن ولنتاین غربی ها نمونه بارز آن شده است. در سه دهه گذشته از وقوع انقلاب اسلامی و بویژه در دهه سوم آن شاهد حرکت های بنیادی در عرصه توسعه فرهنگ مهدویت در کشور بوده ایم بگونه ای که امروزه شاهد تاسیس و فعالیت دهها نهاد و موسسه با محوریت فعالیت های مهدوی هستیم. رویکرد نظام اسلامی به برجسته سازی معارف مهدوی و حمایت از آن به عنوان یک راهبرد در جهانی سازی از سوی دنیای اسلام و نیز ایجاد بسترهای تبیین ابعاد آن در جهانی شدن اسلام ناب محمدی انتظاراتی را نیز ایجاد کرده که از آن جمله اعلام رسمی شدن عید آغاز امامت ولی عصر(عج) است که به نظر می رسد تبدیل شدن آن به عنوان جشنی رسمی در نظام اسلامی ضمن مقابله با برخی جشن های بی پایه که ریشه در فرهنگ غرب دارد بر گسترش و تحکیم فرهنگ اسلامی خواهد افزود.
منبع:http://www.bfnews.ir/vdchinkjldiljknlnglggfmhjfdgpfhklhlolnekonglicaphfgcabjbmbjbibfognonebmnhnooedohbhcnlpekolgbjhbibaaokpcbeoa.html

حکومت پایانی جهان از منظر کلام خدا و معصومان ع

حکومت پایانی جهان از منظر کلام خدا و معصومان علیهم السلام
«حکومت پایانی جهان از دیدگاه آیات و روایات» نام کتابی است به قلم علیرضا عظیمی‌فر .
در این کتاب که 170 صفحه دارد، نویسنده سعی نموده است تا با کنکاش و جستجو و دقت در آیات و روایات به دست آمده، تصویری از قبل و بعد از حکومت حضرت مهدی(عج) را برای مخاطب خود مجسم سازد و در آن پدیده جهانی شدن را در اعتقادات اسلامی مورد بررسی قرار دهد. نویسنده در اهمیت بحث در موضوع جهانی شدن این گونه می‌نویسد: «... در دو دهه اخیر، اندیشمندان با بیان موضوع جهانی شدن یا جهانی سازی بسیاری از ایده‌ها و محصولات فکری بشر را که در حوزه‌های مختلف طراحی شده بود به چالش کشانیده است و بدین سان در تعریف این پدیده سوالات و ابهامات زیادی وجود دارد که سبب آن می‌تواند موارد ذیل باشد. اول: سیال و ارحال شدن این پدیده نو ظهور و دوم: ناشناخته بودن این پدیده در میان ملتهای جهان اسلام به طور عموم و مسلمانان به طور خصوص. اما با این حال هم اکنون در مراجع بشری و از جمله اسلامی، پدیده جهانی شدن یک موضوع جدی و دارای اهمیت در برابر فرهنگ و تمدن هر ملت بخصوص سرزمین‌های اسلامی به شمار می‌آید. از این رو جهانی شدن با چشم پوشی از اهمیت آن در حوزه مباحث سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در عرصه‌های مباحث فرهنگی، به ویژه در رابطه با مساله دین، دغدغه‌های جدی صاحب نظران متعهد و مصلحان دینی قرار گرفته است.» نگارنده پس از بیان پیش درآمدهایی در اهمیت موضوع و جایگاه بحث در رابطه با آن، مطالب خود را در سه گفتار ارائه نموده است. گفتار یکم، مشتمل بر مباحثی پیرامون جهانی شدن خاستگاه، ابعاد موافقان و مخالفان است. در این گفتار، نویسنده به تعریف جهانی شدن از منظر سیاسی، اقتصادی و از دیدگاه فرهنگی پرداخته است و پس از تحلیل ابعاد و سوالات و ابهامات موجود در آن، اقوال و دلایل مخالفان و موافقان را مورد بررسی قرار داده و از آن میان نظریه‌ای را می‌گزیند. جهانی شدن در ساحت فرهنگ و دین و واکنش ها از دیگر مباحثی است که در گفتار یکم مورد مطالعه قرار می‌گیرد. «... افکار، ایده‌ها و اندیشه‌ها محصول خرد بشری است و در گذر زمان می‌آید و چهره نمایان می‌کند. لیکن پایدار وماندگار نمی‌ماند ... آیات قرآن کریم و اخبار نبوی و احادیث علوی، چهره جهانی اسلام را با طرح حکومت واحد جهانی حضرت مهدی(عج) به افکار جهانیان عرضه نمایند و به نظر می‌رسد این راهکار می‌تواند در برابر اندیشه لیبرالیستی سطه جویانه غرب بایستد.» گفتار دوم، به بررسی جهانشمولی اسلام و جهان آینده می‌پردازد و پس از بیان دو پیشگفتار در خصوص جهانی شدن فرصت یا تهدید و اسلام و جهانی شدن، تعامل یا تعارض؛ به بحث و بررسی پدیده جهانی شدن با دو نگرش تکنولوژی و ایدئولوژی و تعامل و تعارض آن با اسلام می‌پرازد و در این راستا جهان آینده را در اندیشه اسلامی و مسیحیت و لیبرالیسم مورد دقت نظر قرار می‌دهد و پس از نقد و بررسی مجموع کلام در این گفتار نتیجه سخن خود را می‌آورد. گفتار آخر این کتاب که با عنوان «حکومت جهانی مهدوی، اهداف و برنامه‌ها» ارائه شده است، به تفصیل و توضیح اهداف، برنامه‌ها و سیاست‌های دولت مهدوی در رابطه با نظام زندگی جهانی بشر می‌پردازد. عنواینی هم چون، عصر بلندمدت غیبت و چشمان نظاره‌گر، سازمان دهی ساختار حکومت، دلایل جهانی بودن حکومت امام مهدی(عج) حکومت جهانی مومنان صالح، حکومت مهدوی، آرمان، هدف و برنامه و ... به چشم می‌خورد. «حکومت پایانی جهان از دیدگاه آیات و روایات» در 1500 نسخه به چاپ رسیده است،

مصلح جهانی از دیدگاه اهل بیت (ع) و اهل سنت

مصلح جهانی از دیدگاه اهل بیت (ع) و اهل سنت
«مصلح جهانی از دیدگاه اهل بیت (ع) و اهل سنت» نام کتابی است که ترجمه و تحقیق آن را سید هادی خسروشاهی به عهده گرفته است و به زیور طبع آراسته است. این کتاب شامل دو بحث از نوشته‌های هادی خسروشاهی تحت عنوان «مصلح بزرگ جهانی» و «مصلح جهانی، مهدی موعود» و همچنین برگردان دو کتاب از [عبدالمحسن العباد] با عنوان «عقیدة اهل السنة و الاشرفی المهدی المنتظر» و «الرد علی من کذب بالاحادیث الصحیحة الواردة فی المهدی» با عناوین «دیدگاه اهل سنت درباره مهدی منتظر» و «توضیح درباره احادیث مهدی» که توسط هادی خسروشاهی به فارسی ترجمه شده است. به علاوه ترجمه گفتاری از سید ابوالاعلی مودودی با عنوان «احیاگر جهانی، یا، مهدی منتظر» نیز به این اثر اضافه شده است. «مصلح جهانی» گفتمان برجسته اسلامی است که همه مذاهب ـ به ویژه شیعه ـ بر آن تاکید می‌ورزند. اثر حاضر که حاصل پژوهش‌ها و تلاش‌های علمی استاد سیدهای خسروشاهی در ضمن سفرها و ملاقات‌های گوناگون ایشان است، برجسته‌ترین آرای اندیشوران مسلمان را درباره «مصلح جهانی» با قلمی روان، پیش روی خواننده می‌گذارد و شبهه‌ها را با منطق و استدلال، پاسخ می‌گوید. استاد خسروشاهی کتاب خود را دربردارنده چهار بحث و دو مقدمه معرفی نموده است. مقدمه اول درباره معرفی کتاب و چگونگی تألیف و ترجمه مباحث آن و اشاره به سه نکته اساسی درباره مهدی(عج) از دیدگاه نویسنده است که به تحلیل و بررسی طول عمر امام، افسانه سرداب از دیدگاه اهل تسنن، تحریف و تلقین قدرت مهدی و عجز پیامبران، می‌پردازد. در مقدمه دوم این کتاب، ضمن عرضه شناخت بیشتر درباره بخش سوم و چهارم کتاب و مولف آن به معرفی پنجاه کتاب جدید درباره «مسئله مهدی» و «علایم ظهور» می‌پردازد. نویسنده آن را در یک سفر کوتاه زیارتی تهیه نموده است. از چهار بحث اصلی کتاب، دو بحث نخست آن عبارتند از دو مقاله نگارنده که پیش از ترجمه دو رساله شیخ عبدالمحسن العباد، در مورد مهدی منتظر و احادیث مربوط به آن، آورده می‌شود. بحث نخست را نگارنده مدعی است 37 سال پیش از انتشار کتاب، یعنی در سال 1337 نوشته است که با عنوان «مصلح بزرگ و جهانی ما» در شماره دوم سال سوم ماه‌نامه مجموعه حکمت چاپ شده است. بحث دوم این کتاب، مقاله مشابه دیگری در همین زمینه و نگرشی کوتاه به احادیث وارده درباره مهدی(عج) است که با عنوان «مصلح جهانی» در شماره 3 و 4 مجله ماه‌نامه آستان قدس رضوی در سال 1339 هجری شمسی درج شده است. و اما بحث سوم و چهارم در واقع ترجمه دو بحث از شیخ عبدالمحسن العباد است که نخست در مجله الجامعة الاسلامیة ارگان دانشگاه اسلامی مدینه منوره چاپ شده و سپس در سال 1402 هـ. به شکل کتابی مستقل در مدینه منوره منتشر شده است. نویسنده هدف خود را از ترجمه تقریباً کامل این دو بحث، چنین بیان می‌کند: «... روشن سازیم، بر خلاف تصور بعضی که اعتقاد به ظهور مهدی(عج) را ویژه شیعیان می‌دانند، اصل این اعتقاد، از دیدگاه اهل سنت و تشیع همسان بوده و در صحت بشارت‌های وارده از پیامبر اکرم(ص) در بین هیچ یک از دو دیدگاه اختلافی وجود ندارد، بلکه اختلاف در طرق و اسناد احادیث و سپس در «مصداق خارجی» است که آن نیز قابل تحقیق و بررسی است؛ یعنی اگر در هر مسئله‌ای، اتحاد نظر باشد و مصادر ما و اهل سنت، دیدگاه واحدی را در کلیت یک مسئله عقیدتی ارائه نمایند، در مورد تعیین مصداق یا می‌توان به تفاهم رسید و یا آن که می‌توان آن را مسکوت گذاشت تا «مرور زمان» آن را «حل» کند!» البته خسروشاهی به خلاف این معرفی خود از فصول کتاب، پس از بیان مقدمه، به طرح و تدوین پنج فصل پرداخته که چهار مبحث مطرح خود را به واقع در آن گنجانده است. در فصل اول با عنوان مصلح بزرگ جهانی، پس از تعریف و توضیح در معنای فوتوریسم، نوینسده به فوتوریسم از منظر اسلام پرداخته است و با این توضیح که «... اسلام که آخرین و کامل‌ترین کیش آسمانی است، این موضوع را بیشتر و کامل‌تر تشریح کرده است ...» و به نقل آیات و روایاتی پیرامون این موضوع پرداخته است. فصل دوم با عنوان «مصلح جهانی، مهدی موعود» به تشریح و توضیح مهدی موعود، مصلح جهانی از نظر اسلام و بررسی احادیث مربوطه که در آن تصریح به نام مهدی(عج) و ائمه(ع) شده است، پرداخته و احتمالات تحریف‌های صورت گرفته را نقد و بررسی می‌کند. «دیدگاه اهل سنت درباره مهدی منتظر» عنوان فصل سوم کتاب است و فصل چهارم با نام «توضیح درباره احادیث مهدی» آمده است. فصل پنجم و نهایی کتاب نیز «احیاگر جهانی یا مهدی منتظر» نام دارد. این کتاب را مؤسسه بوستان کتاب، در 2000 نسخه و در قطع وزیری منتشر کرده است.منبع: http://www.bfnews.ir/vdchinkjldiljknlnglggfmhjfdgpfhklhlolnekonglicaphfgcabjbmbjbebkognonebmnhnooedohbhcnlpekolgbjhbibaaokklbenm.html

شیوه های نوین تدریس معارف دین

معرفی شيوه هاي نوين تدريس معارف دين
مسئول دبیرخانه کانون های مساجد استان تهران از معرفی شيوه هاي نوين تدريس معارف دين در جشنواره ای بااین عنوان در سطح کشوری خبر داد.
حجت الاسلام علی پروانه، مسئول دبیرخانه کانون های مساجد استان تهران جشنواره شیوه های نوین آموزشی را یکی از بهترین برنامه های نوآوری و شکوفایی ستاد عالی کانون های مساجد در سال 87 دانست و به خبرنگار شبستان گفت: با توجه به نام گذاری سال 1387 به عنوان سال نوآوری و شکوفایی از طرف مقام معظم رهبری (مدظله العالی) و نیز لزوم شناسایی و تقویت شیوه های نوین و موثر در امر تدریس معارف دین، طرح برگزاری این جشنواره در دستور کار ستاد عالی کانون های فرهنگی و هنری مساجد کشور قرار گرفت و دبیرخانه استان تهران با توجه به امکانات به عنوان میزبان این جشنواره سراسری انتخاب شد.وی افزود: با توجه به وجود بيش از چهار هزار کانون فرهنگي و هنري و دو هزار و 700 كتابخانه در مساجد كشور و برگزاري دوره هاي متعدد ديني و فرهنگي در اين مراكز و نيز ساير مراكز فرهنگي و مذهبي، شناسايي روش ها و شيوه هاي تدريس و نيز حمايت از شيوه هاي برتر و معرفي به اساتيد و مربيان ديني بسيار ضروري به نظر مي رسيد. از طرفي اعلام سال نو آوري و شكوفايي از سوي مقام معظم رهبری راه را براي برگزاري اولين جشنواره شيوه هاي نوين تدريس هموار ساخت و تكليف ما را مشخص کرد.مسئول دبیرخانه کانون های مساجد استان تهران بیان کرد: در این جشنواره 4 موضوع قرآن، اعتقادات، احکام و اخلاق به عنوان موضوعات اصلی جشنواره در نظر گرفته شد که هر کدام از این موضوعات یک مورد خاص برای اولین جشنواره اعلام کرد که قرآن شامل مبحث روخوانی، در اعتقادات مبحث توحید، احکام مبحث نماز و در رشته اخلاق مبحث آداب معاشرت، افرادی که در این جشنواره شرکت کردند بدون محدودیت سن و تحصیلات، طلاب علوم دینی، استادان دروس معارف اسلامی و مربیان قرآن و پرورشی در سراسر کشور هستند که در هر سه گروه نیز علاقه مندان قابل توجه ای شرکت کرده اند.وی یادآور شد: تعداد کل آثار رسیده به دبیرخانه در چهار موضوع اصلی جشنواره بیش از 200 اثر بوده که از این تعداد 114 اثر به عنوان آثار مرتبط در بخش اصلی جشنواره مورد داوری قرار گرفت.حجت الاسلام پروانه با اشاره به اینکه این جشنواره به صورت سراسری برگزار شده است، بیان کرد: اطلاع رسانی این جشنواره نیز به صورت کشوری انجام شد که می توان به چاپ آگهی در روزنامه های کثیرالانتشار در چند نوبت، چاپ پوستر و بروشور جشنواره و توزیع در سطح کشور از طریق دبیرخانه های کانون های مساجد استان ها و گروه های معارف اسلامی دانشگاه های سراسر کشور، آموزش و پرورش و سایر مراکز فرهنگی و مذهبی و نیز پخش تیزر از شبکه اول سیما و شبکه جهانی قرآن سیما و نیز پخش تیزر صوتی از رادیو معارف و نیز تبلیغات اینترنتی در رسانه های دیجیتال اشاره کرد.وی ادامه داد: داوری آثار رسیده به جشنواره دارای تکنیک های خاص و نوآورانه بوده و بایستی از زوایای مختلفی ارزیابی شوند، این آثار در چهار سطح بررسی شده و هر گروه امتیاز و آثار را مشخص کردند، داوری آثار بیش از دو هفته به طول انجامید و سرانجام با جمع بندی نظرات کارشناسان امر، آثار برگزیده در هر رشته معرفی شدند.مسئول دبیرخانه کانون های مساجد استان تهران خاطرنشان کرد: همزمان با فرا رسیدن 18 اسفند سالروز تأسیس ستاد عالی کانون های فرهنگی و هنری مساجد، افتتاحیه اولین جشنواره شیوه های نوین تدریس معارف دین و هفتمین همایش تجلیل از ائمه جماعات و مدیران نمونه کانون ها و کتابخانه های مساجد استان تهران به طور همزمان 16 اسفند از ساعت 14 و 30 دقیقه در سالن همایش های وزارت کار و امور اجتماعی برگزار می شود.وی گفت: در این مراسم ضمن معرفی برگزیدگان جشنواره با حضور صفار هرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکتر حداد عادل، رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی از برگزیدگان تجلیل می شود و نیز به مناسبت سی امین سال پیروزی انقلاب اسلامی از 30 نفر از پیشکسوتان در 30 سال گذشته در امور قرآنی، احکام و اعتقادات در کشور تأثیرگذار بودند نیز تجلیل می شود.
http://www.shabestannews.com/newsdetail.asp?newsid=87121415000783&code=33آیین معرفی برگزیدگان اولین جشنواره کشوری شیوه های تدریس معارف دین به مناسبت سال نوآوری و شکوفایی توسط دبیرخانه کانون های فرهنگی و هنری مساجد استان تهران روز جمعه 16 اسفند 1387 در موضوعات قرآن، اعتقادات،اخلاق و احکام.
داوران جشنواره: آقایان خسرو کی منش ؛ محمد سعید معزالدین؛ محمد خیری؛ عبدالرحمن جریحی

وب سایت و وبلاگ های محمد سعید معزالدین

وب سایت و وبلاگ های محمد سعید معزالدین
PersianBlog \ پرشین بلاگ

BlogSky \ بلاگ اسکای

BlogFa \ بلاگفا

BlogSpot \ بلاگ اسپوت

ParsiBlog \ پارسی بلاگ

MihanBlog \ میهن بلاگ

BlogSter \ بلاگ استر

www.Moezi.ir
www.parsbarg.com
http://www.parsbarg.persianblog.ir/
http://www.moezoddin.blogsky.com/
http://www.parsbarg.blogfa.com/
http://www.moezoddin.blogspot.com/
http://www.parsbarg.parsiblog.com/
http://www.moezoddin.mihanblog.com/
http://moezoddin.blogster.com/
http://www.moezi.blogtak.com

كتابهاي معزالدين / نمايشگاه

http://www.tibf.ir/searchfa.aspx

نمايشگاه بين المللي كتاب تهران
جستجو در:
کتب فارسیکتب لاتین ارزیکتب لاتین ریالیکتب عربی
ISBN:
سعيد معزالدين: نام مولف:
موضوع:
عنوان:
انتشارات:
شماري از كتاب هاي سعيد معزالدين

کد کتاب
نام مولف (مولفین)
عنوان
موضوع
انتشارات
ISBN
تاریخ
قیمت
سالن
راهرو
غرفه

491197
محمدسعيد معزالدين
وحدت در آيينه مطبوعات
وحدت اسلامي
فقه

83/05/04

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
491201
محمدسعيد معزالدين
آواي وحدت (گزيده مقالات هفتمين كنفرانس بين‌المللي وحدت اسلامي)
وحدت اسلامي - كنگره‌ها، وحدت اسلامي - مقاله‌ها و خطابه‌ها
مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي

83/05/04

شبستان-عمومي
19
12
موقعیت جغرافیایی
491445
محمدسعيد معزالدين
حديث التقريب
وحدت اسلامي
فقه

83/05/06

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
491471
محمدسعيد معزالدين
نداء التقريب: محاضرات من الموتمر العالمي السادس للوحده الاسلاميه
اسلام - مقاله‌ها و خطابه‌ها
مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي

83/05/06

شبستان-عمومي
19
12
موقعیت جغرافیایی
491498
محمدسعيد معزالدين، محمدعلي رباني
تقريب 7 - 6: يادنامه دكتر كليم صديقي
وحدت اسلامي
مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي

83/05/06

شبستان-عمومي
19
12
موقعیت جغرافیایی
491504
محمدسعيد معزالدين
نداي وحدت: مجموعه گفتارهاي دبيركل مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي در نماز جمعه تهران
وحدت اسلامي
مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي

83/05/06

شبستان-عمومي
19
12
موقعیت جغرافیایی
491539
محمدسعيد معزالدين
نداء الوحده: محاضرات من المومتمر العالمي الثامن للوحده السلاميه
وحدت اسلامي
فقه

83/05/06

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196473
سعيد معزالدين
راز حيات (عزير پيامبر)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-031-5
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196480
سعيد معزالدين
فداكاري و هجرت (آيه الفداء)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-025-0
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196481
سعيد معزالدين
رسيدگي به محرومان (آيه‌ي اطعام)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-026-9
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی













1196482
سعيد معزالدين
نشانه‌ي ولايت (آيه‌ي ولايت)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-027-7
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196484
سعيد معزالدين
جوانان با ايمان (اصحاب كهف)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-028-5
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196485
سعيد معزالدين
بهشت خاكستر (اصحاب الجنه)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-029-3
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196487
سعيد معزالدين
شگفتي‌هاي آفرينش (سوره‌ي شمس)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-021-8
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196490
سعيد معزالدين
آشوبگر آتش افروز (داستان ابولهب)
تفاسير شيعه - قرن 14 - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-023-4
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196516
سعيد معزالدين
ايوب شكيبا
قرآن - قصه‌ها - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-034-X
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196519
سعيد معزالدين
سفرهاي قبيله‌ي قريش (سوره‌ي قريش)
قرآن - قصه‌ها - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-022-6
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196521
سعيد معزالدين
فيل‌سواران (سوره‌ي فيل)
قرآن - قصه‌ها - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-024-2
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196522
سعيد معزالدين
نوح تلاشگر (كشتي نوح)
قرآن - قصه‌ها - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-033-1
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی
1196524
سعيد معزالدين
نبرد تاريكي و روشنايي (طالوت و جالوت)
قرآن - قصه‌ها - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-032-3
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی













1196608
سعيد معزالدين
فرستادگان ويژه (اصحاب القريه)
قرآن - تفاسير - ادبيات نوجوانان
فقه
964-499-030-7
84/04/29

شبستان-عمومي
17
2
موقعیت جغرافیایی

www.Moezi.ir

همايشها و نمايشگاهها/ سعيد معزالدين

همايش ها و نمايشگاه هايي كه به همت سعيد معزالدين برگزارشده يا در برگزاري آن ها مشاركت فعال داشته و يا در جمع شركت كنندگان به ايراد سخنراني پرداخته و مقاله علمي ارايه داده است و يا آثار وي در آن نمايشگاه ها عرضه شده است

1
گردهمایی وحدت روحانی و دانشگاهی
قم
1359
2
كنگره جهاني ائمه جمعه و جماعت
تهران
1362
3
گردهمايي هاي وحدت ( كنفرانس هاي اول تا سوم)
كردستان، سيستان و بلوچستان، مازندران
1360-1370
4
گردهمايي نمايندگي هاي دفاتر ستاد منطقه 2 كشوري سازمان تبليغات اسلامي (ویژه مناطق عملیاتی و جنگی غرب کشور)
تهران‘ قم‘سنندج
1360-1370
5
سومين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
تهران
1366
6
چهارمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
تهران
1369
7
سمينار تبيين حكم تاريخي حضرت امام خميني (ره)
تهران
1370
8

پنجمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی
تهران
1371
9
نخستين اجلاس مجمع عمومي مجمع جهاني اهل بيت (ع)
تهران
1372
10
ششمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
تهران
1372
11
همايش بين المللي بزرگداشت امام خميني (ره)
مكه مكرمه
1372
12
مدينه نخستين پايگاه حكومت اسلامي
مدینه منوره
1372
13
كنگره جهاني بزرگداشت شيخ انصاري(ره)
قم
1373
14
هفتمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
تهران
1337

15
هشتمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامی
تهران
1374
16
همايش بزرگداشت شاعر فرزانه محمد فضولي
تهران
1357
17
گردهمايي نمايندگان فرهنگي در خارج از كشور
تهران
1375
18
نهمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
تهران
1375
19
كنگره بين المللي امام خميني(ره) و فرهنگ عاشورا
تهران
1375
20
گردهمايي مجمع زنان مسلمان
تهران
1375
21
دومين اجلاس مجمع عمومي مجمع جهاني اهل بيت (ع)
تهران
1376
22
اجلاس زنان مسلمان
تهران
1376
23
ستاد مراسم و مناسبت هاي بين المللي (بزرگداشت دهه فجر انقلاب اسلامي)
تهران
1375-1377
24
ستاد مراسم و مناسبت هاي بين المللي (ميلاد حضرت زهرا - ع- و روز زن)
تهران
1375-1377
25
اجلاس ها , کنفرانس ها و سمينارهاي بزرگداشت سالگرد ارتحال امام خميني (ره)
تهران
1375-1377
26
گردهمايي نمايندگان فرهنگي در خارج از كشور
تهران
1375-1377
27
گردهمايي نمايندگان فرهنگي در خارج از كشور
تهران
1379
28
گردهمايي نمايندگان فرهنگي در پاكستان
اسلام آباد پاکستان
1379
29
تجليل از استادان و دانشجويان زبان فارسي
لاهور پاکستان
1379
30
همايش بزرگداشت ميلاد امام مهدي (ع)
لاهور
1379
31
نمايشگاه كتاب و صنايع دستي
لاهور
1379
32
آيين گشايش كلاس هاي آموزش زبان فارسي
لاهور
1379
33
همايش بزرگداشت شاعر اهل بیت(ع) وحیدالحسن هاشمی
لاهور
1379
34
آيين گشايش كلاس هاي هنر (نقاشي و خوشنويسي)
لاهور
1379
35
همايش بزرگداشت ميلاد النبي(ص)
لاهور
1379
36
مسابقات سراسري حفظ و قرائت قرآن كريم
لاهور
1379
37
محفل نعت رسول اكرم(ص)
لاهور
1379
38
همايش امام خميني، حقيقت جاودان
لاهور
1379
39
همايش بزرگ قاريان و حافظان ممتاز ايالت پنچاب
لاهور
1379
40
آيين پاياني كلاس هاي آموزش زبان فارسي و هنر
لاهور
1379
41
همايش بزرگداشت سالگرد انقلاب اسلامي
لاهور
1379
42
شب شعر مولود كعبه (13 رجب)
لاهور
1379
43
همايش انقلاب اسلامي، پيام آور صلح و دوستي
لاهور
1380
44
آيين گشايش كلاس هاي آموزش زبان فارسي
لاهور
1380
45
همايش بزرگداشت حافظ شيرازي
لاهور
1380
46
همايش امام خميني، طلايه دار وحدت اسلامي
لاهور
1380
47
كنفرانس سيرت خاتون جنت (حضرت زهراء-س)
لاهور
1380
48
كنفرانس بين المللي سيره امام علی(ع)
لاهور
1380
49
همايش بزرگداشت ميلاد پيامبر اكرم(ص) و امام صادق(ع)
لاهور
1380
50
همايش رسالت و مسئوليت زن مسلمان (ولادت حضرت زهرا- س)
لاهور
1380
51
آيين گشايش كلاس هاي هنر (نقاشي و خوشنويسي)
لاهور
1380
52
شب شعر مولود كعبه (13 رجب)
لاهور
1380
53
گردهمايي سراسري حافظان و قاريان ممتازايالت پنجاب
لاهور
1380
54
مسابقات سراسري حفظ و قرائت قرآن كريم
لاهور
1380
55
نمايشگاه خطاطي اسلامي
لاهور
1380
56
نمايشگاه بزرگ ايران شناسي
لاهور
1380
57
آيين پاياني كلاس هاي آموزش زبان فارسي و هنر
لاهور
1380
58
نمايشگاه طراحي و نقاشي (مينياتور)
لاهور
1380
59
نمايشگاه كتاب و صنايع دستي
لاهور
1380
60
سمينار امام خميني و وحدت اسلامي
کراچی پاکستان
1380
61
تجليل ازاستادان و دانشجويان زبان فارسي
لاهور
1380
62
سمينار اقبال و زبان فارسي
لاهور
1380
63
كنفرانس نگاهي به ادبيات معاصر
لاهور
1380
64
همايش بزرگداشت سالگرد انقلاب اسلامي
لاهور
1380
65
همايش فلسطين از ديدگاه امام خميني (ره)
لاهور
1381
66
گرد همايي نمايندگان فرهنگي در خارج از كشور
تهران
1381
67
همايش انقلاب اسلامي و جهان اسلام
لاهور
1381
68
همايش بزرگداشت خواجه شمس الدين محمد حافظ شيرازي
پیشاور پاکستان
1381
69
آيين گشايش كلاس هاي آموزش زبان فارسي
لاهور
1381
70
همايش بزرگداشت شيخ مصلح الدين سعدي شيرازي
لاهور
1381
71
كنفرانس رحمة للعالمين (ص)
لاهور
1381
72
همايش بزرگداشت علامه اقبال لاهوري
اسلام آباد پاکستان
1381
73
شب شعرمولود كعبه (حضرت علي –ع)
لاهور
1381
74
همايش بزرگداشت مير سيد علي همداني
اسلام آباد پاکستان
1381
75
آيين گشايش كلاس هاي هنر (نقاشي و خوشنويسي)
لاهور
1381
76
بزرگداشت صوفي تبسم
لاهور
1381
77
كنفرانس بين المللي بزرگداشت پيامبر اسلام(ص)
لاهور
1381
78
محفل بزرگ نعت پيامبراسلام(ص)
لاهور
1381
79
كنفرانس شخصيت حضرت زهراء(س)
لاهور
1381
80
همايش بزرگداشت حضرت امام مهدي (ع)
لاهور
1381
81
سمينار گفتگوي تمدن ها
اسلام آباد پاکستان
1381
82
سمينار تبيين نقش فناوري اطلاعات رايانه اي درجهان امروز
لاهور
1381
83
اجلاس ويژه قاريان و حافظان ممتاز ايالت پنجاب
لاهور
1381
84
ميزگرد ايران شناسي
لاهور
1381
85
كنفرانس بين المللي سيره امام حسن (ع)
لاهور
1381
86
گشايش كلاسهاي دوره فوق ليسانس زبان و ادبيات فارسي در ملتان پاكستان
مولتان پاکستان
1381
87
نمايشگاه كتاب و صنايع دستي
لاهور
1381
88
همايش بزرگداشت شيخ فريدالدين عطار نيشابوري
لاهور
1381
89
نمايشگاه طراحي و نقاشي (مينياتور)
لاهور
1381
90
تجليل از استادان و دانشجويان زبان فارسي
لاهور
1381
91
همايش سالگرد تاسيس مركز تحقيقات فارسي ايران و پاكستان
اسلام آباد پاکستان
1381
92
تجليل از استادان و دانشجويان زبان فارسي
لاهور
1381
93
سمينار انسان از ديدگاه اقبال
لاهور
1381
94
آيين پاياني كلاس هاي آموزش زبان فارسي و هنر
لاهور
1381
95
- نمايشگاه ترجمه هاي قرآن كريم به زبان های زنده دنیا
لاهور
1381
96
مسابقات سراسري حفظ و قرائت قرآن كريم
لاهور
1381
97
نمايشگاه خوشنويسي متون اسلامي
لاهور
1381
98
همايش بزرگداشت سالگرد انقلاب اسلامي
لاهور
1381
99
محفل نعت حضرت محمد (ص)
لاهور
1381
100
كنفرانس تبيين شخصيت امام علي (ع)
لاهور
1381
101
همايش گراميداشت ميلاد حضرت رسول اكرم(ص)
لاهور
1382
102
شب شعر(ميلاد حضرت علي-ع-)
لاهور
1382
103
همايش حضرت زهرا (س) و الگوي زن مسلمان
لاهور
1382
104
آيين گشايش كلاس هاي آموزش زبان فارسي
لاهور
1382
105
همايش تجليل از حافظان و قاريان ممتاز ايالت پنجاب
لاهور
1382
106
همايش شخصيت و انديشه امام خميني(ره)
لاهور
1382
107
ميزگرد گفتگوي تمدن ها (چشم اندازها و چالش ها)
لاهور
1382
108
آيين گشايش كلاس هاي هنر (نقاشي و خوشنويسي)
لاهور
1382
109
كنفرانس بين المللي بررسي سيرت و شخصيت امام علي(ع)
لاهور
1382
110
كنفرانس بزرگداشت جايگاه و شخصيت اهل بيت (ع)
لاهور
1382
111
سمينار امام مهدي -ع-(موعود رهایی بخش)
لاهور
1382
112
مسابقات سراسري حفظ و قرائت قرآن كريم
لاهور
1382
113
نمايشگاه نقاشي – خط
لاهور
1382
114
نمايشگاه خوشنویسی و ترجمه های قرآن کریم
لاهور
1382
115
نمايشگاه نسخه هاي خطي قرآن كريم و خوشنويسي اسلامي
لاهور
1382
116
نمايشگاه قرآن و خوشنويسي متون اسلامي
لاهور
1382
117
همايش قاريان ايراني و پاكستانی
لاهور
1382
118
نمايشگاه قرآن و خوشنويسي متون اسلامي
اسلام آباد پاکستان
1382
119
همايش قاريان ايراني و پاكستاني
راولپندی پاکستان
1382
120
همايش بزرگ قاريان ايراني و پاكستاني
اسلام آباد پاکستان
1382
121
سمينار شناخت سيرت امام علي(ع)
لاهور
1382
122
نمايشگاه طراحي و نقاشي (مينياتور)
لاهور
1382
123
محفل سراسري قرائت قرآن كريم
لاهور
1382
124
تجليل از استادان و دانشجويان زبان فارسي
لاهور
1382
125
نمايشگاه كتاب و صنايع دستي
لاهور
1382
126
جشنواره نمايشنامه هاي كودكان (صوفي تبسم)
لاهور
1382
127
جشنواره مسابقات سراسري رزمي (كونگ فو) پاكستان
لاهور
1382
128
گردهمايي كاروان هاي حج ايالت پنجاب
لاهور
1382
129
جشنواره بزرگداشت عا رفان
لاهور
1382
130
آيين پاياني كلاس هاي آموزش زبان فارسي و هنر
لاهور
1382
131
همايش بزرگداشت ابوالاعلي مودودي
لاهور
1382
132
همايش بزرگداشت اقبال
لاهور
1382
133
گردهمايي نمايندگان فرهنگي در خارج از كشور
تهران
1383
134
نمايشگاه بين المللي قرآن کریم
تهران
1383
135
نمايشگاه كتاب دين
تهران
1384
136
نمايشگاه بين المللي قرآن کریم
تهران
1384
137
نمایشگاه بین المللی کتاب
تهران
1384
138
نمایشگاه بین المللی کتاب
تهران
1385
139
نمايشگاه بين المللي قرآن کریم
تهران
1385
140
نمایشگاه بین المللی کتاب
تهران
1386
141
نمايشگاه بين المللي قرآن کریم
تهران
1386
142
نمایشگاه کتاب
مشهد
1386
143
نمایشگاه کتاب
شيراز
1386
144
نمایشگاه کتاب
تبریز
1386
145
نمایشگاه کتاب
مازندران
1386
146
نمایشگاه کتاب (یاد یار مهربان)
تهران
1386
147
نمایشگاه کتاب
مشهد
1386

و اكنون نمايشگاه بين المللي كتاب تهران 1387؛ سالن اصلي(شبستان) راهرو 17 غرفه 2

بهار رويش جوانه ها

بهار، هنگام رويش جوانه ي اميد و زندگي بر شاخساران
بهار، ترنم چشمه هاي زلال و گواراي آب حيات در جويبار طبيعت
بهار، گاه شور و نشاط و طراوت و تازگي
بهار، فصل وصل آفرين دوستي ها و پيوندها
بهار، آغازي ديگر براي دگرگوني دل ها و انديشه ها
بهار، فرصتي نو براي دوست داشتن و عشق ورزيدن
بهار، ياد كرد عزيزان از دست رفته و شهيدان سرفراز
بهار، رويش برگي ديگر بر درخت زندگي
بهار، درسي نو و شناختي ژرف براي سرسبزي دل و پالايش روان
بهار، امكان فرصتي ديگر براي تجديد عهد و پيمان با آفريدگار زيبايي
بهار، افزايش شوق نيايش و راز و نياز
بهار، نكوداشت حماسه آفرينان سترگ حادثه هاي بزرگ
بهار، خط بطلان بر همه ي سردي ها، پژمردگي ها، حسادت ها و نامردي ها

سعيد معزالدين/معزي

آثار سعيد معزالدين

فهرست آثار سعید معزالدین
· آ
o آ شنايي با بخش فارسي دانشگاه پنجاب (مقاله)
o آشوبگر آتش افروز(كتاب)
o آموزش احكام (مقاله)
o آواي وحدت (كتاب)
o آیین میلاد النبی(ص) در پاکستان (مقاله – بازنویسی ترجمه و ویرایش)
· ا
o الله اكبر (نشريه)
o اقبال و انديشه ي خودآگاهي (مقاله)
o امام خميني‘ حقيقت جاودان (مقاله)
o امام خميني طلايه دار وحدت اسلامي (كتاب)
o انديشه و انديشمند (كتاب)
o ايوب شكيبا (كتاب)
o احکام پوشش (مقاله)
o انفاس سحرخیزان (مجموعه مقالات کوتاه ویژه رادیو)
o انیس کنج تنهایی (مجموعه مقالات کوتاه ویژه رادیو)
o انجمن خوشنویسان پاکستان (مقاله)
· ب
o بررسي مسايل فرهنگي (مقاله)
o بزرگداشت سعدي (مقاله)
o بهار (مقاله)
o بهشت خاكستر (كتاب)
· پ
o پاي درس حديث (مقاله)
o پيام تقريب (كتاب)
o پيام وحدت (كتاب)
o پيغام آشنا (نشريه)
o پيك ياران (نشريه)
· ت
o تقريب مذاهب اسلامي (3) (نشريه)
o تقريب مذاهب اسلامي (4) (نشريه)
o تقريب مذاهب اسلامي (5) (نشريه)
o تقريب مذاهب اسلامي (7-6) (نشريه)
o تقريب مذاهب اسلامي (9-8) (نشريه)
o تجارت دختران در پاکستان (مقاله – بازنویسی ترجمه و ویرایش)
o تقریب مذاهب اسلامی و همکاری با شمال آفریقا (مقاله)
· ث
o.
o.
o.
· ج
o جوانان با ايمان (كتاب)
o جشن عاطفه ها (کتاب)
· چ
o چهارده آیینه - زندگی نامه پیشوایان ویژه نوجوانان- (کتاب, در دست اقدام)
· ح
o حافظ ‘ نقطه ي وصل شعر و شعور (مقاله)
o حديث التقريب (كتاب)
o حديث الثقلين (كتاب)
· خ
o خدا‘ دين ‘ اخلاق (كتاب)
o خطوط اساسي فرهنگ اسلامي (كتاب)
o خودآرایی و آراستگی (مقاله)
o خدمات فارسی مراکز علمی و ادبی و تحقیقاتی لاهور(مشاوره برای نگارش و تدوین پایان نامه دانشگاهی)
· د
o درآمدي بر همبستگي اسلامي(مقاله) (كتاب)
o درآمدي بر گفتگوي تمدن ها (مقاله)
o دياري(هديه) (نشريه)
o داداش کوچولو (کتاب)
o دعای بهاری (کتاب)
· ذ
o.
· ر
o راز حيات (كتاب)
o راه انقلاب (نشريه)
o رسيدگي به محرومان (كتاب)
o رمضان ميهماني خدا (مقاله)
o رويدادهاي منطقه (نشريه)
o راز و رمز شب زنده داری (مجموعه مقالات کوتاه ویژه رادیو)
o رابطه علم و دین (مقاله)
· ز
o.
o.
o.
· ژ
o.
o.
o.
· س
o سخني با كودكان و نوجوانان (مقاله)
o سفرهاي قبيله ي قريش (كتاب)
o سفره هفت سین (کتاب)
· ش
o شخصيت زنده ياد دكتر كليم صديقي (مقاله)
o شعر وحدت (مقاله)
o شگفتي هاي آفرينش (كتاب)
o شرح رخداد جانگداز عاشورا (ترجمه کتاب لواعج الاشجان علامه سید محسن امین) بازبینی و ویرایش متن ترجمه(کتاب)
o شعرای زن معاصر ایران(ایرانی شاعرات معاصر) به زبان اردو(مساعدت و مشاوره برای نگارش و تدوین پایان نامه دانشگاهی)
· ص
o.
o.
o.
· ض
o.
o.
o.
· ط
o طهارت و پاكي جسم و جان (مقاله)
· ظ
o.
o.
o.
· ع
o.
o.
o.
· غ
o.
o.
o.
· ف
o فرستادگان ويژه (كتاب)
o فداكاري و هجرت (كتاب)
o فصل وصل آفرين (مقاله)
o فيل سواران (كتاب)
· ق
o فضایل اهل بیت(ع) در قرآن(تفسیر روایی) در اسناد فریقین (کتاب) در دست اقدام
· ك
o كتاب و كتابخواني (مقاله)
o كوكب (نشريه)
o کبوتر حرم (کتاب)
o کتاب و کتابخوانی در پاکستان (مقاله – بازنویسی ترجمه و ویرایش)
· گ
o گزارش علمي و محتوايي پنجمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي (مقاله)
o گزارش علمي و محتوايي ششمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي (مقاله)
o گردشگردی و همبستگی اسلامی (مقاله)
· ل
o.
o.
o.
o.
o.
o.
· م
o ما مي رويم تا اسلام بماند... (مقاله)
o مباني و جايگاه تقيه در استدلال هاي فقهي (كتاب)
o مصلح بيدار (كتاب)
o منشور همبستگي (كتاب)
o مير سيد علي همداني و عرفان مثبت (مقاله)
o ميلاد نور (مقاله)
o مفهوم و پیشینه پوشش در تمدن های بشری و ادیان توحیدی (مقاله)
o مناسبت ها و نکته ها (کتاب)
o مفهوم و پیشینه زروان و فرقه زروانیه (مشاوره برای نگارش و تدوین پایان نامه دانشگاهی)
o مدارس دولتی پاکستان (مقاله – بازنویسی ترجمه و ویرایش)
o مهم ترین فعالیت های خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران-لاهور1379-1382(مقاله)
· ن
o نبرد تاريكي و روشنايي (كتاب)
o نداء التقريب (كتاب)
o نداء الوحدة (كتاب)
o نداي وحدت (كتاب)
o نشانه ي ولايت (كتاب)
o نشست سران كشور هاي اسلامي (مقاله)
o نقش تقريب مذاهب اسلامي در ايجاد ارتباط ايران با شمال آفريقا (مقاله)
o نقش قرآن در سازندگي انسان (كتاب)
o نقش و وظيفه ي دانش آموزان (مقاله)
o نگاهي به پيشينه ي كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي (مقاله)
o نوح تلاشگر (كتاب)
o نيايش براي مرزبانان اسلام (كتاب)
o نگاهی به فعالیت های فرهنگی خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران-لاهور(1379-1382) (مشاوره برای نگارش و تدوین پایان نامه دانشگاهی)
o نقش و کاربرد حدیث در دانش های اسلامی و سایر دانش ها (مشاوره برای نگارش و تدوین پایان نامه دانشگاهی)
o نسل جوان پاکستان و گرایش به قرآن کریم (مقاله – بازنویسی ترجمه و ویرایش)
· و
o وحدت از نگاه امام خميني(ره) (مقاله)
o وحدت روحاني و دانشگاهي از ديدگاه امام خميني (كتاب)
o وحدت روحاني و دانشگاهي (شهيد دكتر مفتح) (كتاب)
o وحدت در آيينه ي مطبوعات (كتاب)
· ه
o همراه با وحدت انديشان و تقريب باوران (مقاله)
o همبازی (کتاب)
o همبستگی اسلامی و مسئولیت مشترک (مقاله)
ي

http://parsbarg.com/WorksList/WorksList.htm

مقالات سعيد معزالدين

مقالات سعيد معزالدين

آشنايي با بخش فارسي دانشگاه پنجاب
آموزش احكام
اقبال و انديشه ي خودآگاهي
امام خميني ، حقيقت جاودان
انفاس سحرخيزان
انيس كنج تنهايي
بررسي مسايل فرهنگي
بزرگداشت شيخ مصلح الدين سعدي شيرازي
بهار
پاي درس حديث
حافظ ، نقطه ي وصل شعر و شعور
درآمدي بر گفتگوي تمدن ها
رمضان، ميهماني خدا
سخني با كودكان و نوجوانان
شخصيت زنده ياد دكتر كليم صديقي
شعر وحدت
طهارت و پاكي جسم و جان
فصل وصل آفرين
كتاب و كتابخواني
گزارش علمي و محتوايي پنجمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
گزارش علمي و محتوايي ششمين كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
ما مي رويم تا اسلام بماند...
مير سيد علي همداني و عرفان مثبت
ميلاد نور
نشست سران كشورهاي اسلام
نقش تقريب مذاهب اسلامي در ايجاد ارتباط ايران با شمال آفريقا
نقش و وظيفه ي دانش آموزان
نگاهي به پيشينه ي كنفرانس بين المللي وحدت اسلامي
وحدت از نگاه امام خميني(ره)
گردشگری و همبستگی اسلامی
خودآرایی و آراستگی
مفهوم و پیشینه پوشش در تمدن های بشری و ادیان توحیدی
احکام پوشش
تجارت دختران در پاکستان
کتاب و کتابخوانی در پاکستان
آیین میلاد النبی (ص) در پاکستان
نسل جوان پاکستان و گرایش به قرآن کریم
راز و رمز شب زنده داری
انجمن خوشنویسان پاکستان
همراه با وحدت انديشان و تقريب باوران
رابطه علم و دین
مهم ترین فعالیت های خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران-لاهور 1379-1382
همبستگی اسلامی و مسئولیت مشترک

مجموعه داستاني بچه هاي آفتاب

ويژگي هاي مجموعه داستاني بچه هاي آفتاب
نویسنده : سعید معزالدین
بهار : 1386
معرفي و تبيين آيين هاي ديني و باورهاي اسلامي در قالب داستان آشنايي اجمالي با پيشوايان اسلام درداستان كبوتر حرم ؛
تبيين فرهنگ نيايش و بزرگداشت حماسه سال هاي دفاع مقدس در داستان دعاي بهاري ؛
تبيين فرهنگ همياري و تعاون در داستان جشن عاطفه ها ؛
تاكيد بر كانون خانواده و اصل اخلاقي و اجتماعي صله رحم (ارتباط با خويشاوندان) در داستان هفت سين ؛
تاكيد بر آيين نامگذاري كودك در اسلام و پيش گيري از بيماري حسد در داستان داداش كوچولو ؛
تاكيد بر اهميت انتخاب دوست و همنشين خوب و نقش آن در تربيت اخلاقي در داستان همبازي ؛
متن روان و همراه با تصاوير رنگي و جذاب و قابل استفاده براي مربيان مراكز پيش دبستاني و معلمان كلاس هاي اول و دوم ابتدايي و اولياي دانش آموزان براي توضيح و تفهيم هرچه بيش تر و بهتر مطالب به كودكان.
نمایشگاه بین المللی کتاب تهران : غرفه 422

بهشت ظهور و ياران مهدي (ع)

بهشت ظهور و ياران مهدي (ع)
ياري امام زمان(عج) در اين زمان به انجام صحيح وظايف خود در زمان غيبت است . وظيفه منتظر امام زمان(ع) اين است كه مانند يك منتظر واقعي زندگي كند. وقتي انسان حقيقتا منتظر كسي باشد تمام رفتار و سكناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر ميهمان باشد حتما خانه را تميز و مرتب مي كند، وسايل پذيرايي را آماده مي كند و با لباس مرتب و چهره اي شاداب در انتظار مي ماند. چنين كسي مي تواند ادعا كند كه منتظر ميهمان بوده است. اما كسي كه نه خانه را مرتب كرده است و نه وسايل پذيرايي را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تميزي پوشيده است و نه اصلاً به فكر ميهمان است اگر ادعا كند كه در انتظارميهمان بوده همه او را ريشخند خواهند كرد و بر گزافه گويي او خواهند خنديد. لاف عشق و گله از يار زهي لاف دروغ عشق بازان چنين مستحق هجرانند بنابراين انتظار بايد قبل از آنكه از ادعاي انسان فهميده مي شود از رفتار و كردار او فهميده شود. نمي توان هر كسي را كه ادعاي دوستي و ولايت امام زمان(عج) را دارد در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود. آري «مشك آن است كه خود ببويد نه آنكه عطاربگويد».با چنين توضيحي روشن است كه يك منتظر واقعي امام زمان بايد رفتارش به گونه اي باشد كه هر لحظه منتظر ظهور امام زمان(عج) باشد. يعني در هر لحظه كه اين خبر را به او بدهند خوشحال شود و آماده باشد براي ياري امام زمان(عج) با مال و جان خويش جهاد نمايد و خود را درراه آن حضرت فدا نمايد. بنابراين يك منتظر واقعي اهل گناه و دلبستگي به دنيا نيست چرا كه چنين كسي نمي تواند از وابستگي ها و دلبستگي ها و آلودگي ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان(ع) باشد.با توجه به نكات ذكر شده مي توان برخي وظايف منتظر امام زمان(ع) را چنين ذكر كرد:1. اولين شرط انتظار؛ معرفت است تا انسان ميهمان خود را نشناسد و از خصوصيات خوب او مطلع نباشد منتظر او نخواهد شد. تنها هنگامي انسان در انتظار كسي مي نشيند كه او را خوب بشناسد اما اگر انسان كسي را نشناسد ولو بداند كه آن شخص خواهد آمد برايش اهميتي نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند. در مورد انتظار امام زمان هم چنين است. كساني كه آن حضرت را نمي شناسند مانند كفار و يا اهل اديان ديگر، هرگز انتظار او را نمي كشند اما كساني كه او را مي شناسند و ارزش او را مي شناسند و مقام او رامي دانند منتظر او مي مانند.كساني كه امام زمان(عج) را نمي شناسند اگر چه به ظاهر مسلمان باشند چنانچه در اين حال بميرند در حال جاهليت از دنيا رفته اند. چنانكه پيامبر اكرم(ص) فرمود: «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته جاهليه؛ هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مردن جاهليت از دنيا رفته است» (بحارالانوار، ج 32، ص 331).بنابراين اولين شرط انتظار، ايجاد معرفت در مورد امام زمان است و طبيعي است كه هر مقدار معرفت انسان نسبت به امام زمان بيشتر باشد انسان ارزش او را بيشتر درك خواهد كرد و به عظمت او بيشتر پي خواهد برد و بيشتر تشنه وجود آن حضرت خواهد شد. در حالي كه افراد جاهل و ناآگاه به ارزش آن حضرت هرگز احساس تشنگي و عطش نسبت به وجود مقدس آن حضرت نخواهند داشت و بدين جهت از زمره منتظران او بيرون هستند. آري: وصل خورشيد به شب پره اعمي نرسد كه در اين آينه صاحب نظران حيرانند البته شناخت امام زمان دو گونه است. اول، شناخت تاريخي وجود آن حضرت مانند اينكه امام دوازدهم است و تاريخ ولادتش در چه سالي است و مانند آن. اما گونه ديگر شناخت امام زمان(ع)، شناخت مقام نورانيت آن حضرت است كه اين شناخت كار هر كسينيست و ظرفيت و لياقت زيادي مي خواهد. و در حقيقت اصحاب خاص امام زمان(ع) كساني هستند كه آن حضرت را به مقام نورانيت شناخته اند براي آگاهي از مقام عظيم امامت رجوع به زيارت جامعه كبيره و تأمل در معاني عميق و عجيب آن توصيه مي شود.همچنين خواندن كتب معتبري كه در مورد امام زمان(ع) نوشته شده است مي تواند انسان را تا حدي به مقام و عظمت امام زمان(ع) آشنا سازد.2. محبت به امام زمان(ع)؛ وظيفه ديگري است كه منتظران آن حضرت بايد در خود ايجاد كنند و آن را افزايش دهند. بديهي است كه تا انسان از ميهمان خويش خوشش نيايد و نسبت به او محبت نداشته باشد هر چند هم كه او رابشناسد نمي تواند واقعا منتظر آمدن او باشد اگر انسان از ميهمان خود بدش بيايد چگونه مي تواند منتظر قدم او باشد و خود را براي پذيرايي از او آماده كند؟ پس تا محبت به امام زمان در وجود انسان شكل نگرفته و شعله ور نشده باشد نمي تواند به وظايف منتظران واقعي عمل نمايد.محبت به امام زمان وظيفه اي است كه پيامبر اكرم(ص) نيز به دستور خدا از ما خواسته است. آنجا كه در قرآن كريم مي فرمايد: «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا الموده في القربي» ؛ (شوري، آيه23).3. ايجاد سنخيت با امام زمان(ع)؛ منتظران واقعي وضعيت روحي و فكري و عملي خود با به گونه اي سامان مي دهند كه سنخيت كاملي با امام زمان(ع) داشته باشند. آيا مي توان منتظر قدوم كسي بود و با او مشابهت و سنخيت نداشت؟ آيا مي توان محبت كسي را داشت اما با او هيچ سنخيت و مشابهتي نداشت؟ ايجاد سنخيت با امام زمان از طريق تقويت ايمان و تقوا و فضايل اخلاقي و درجات معنوي حاصل مي شود. و تنها در اين صورت است كه مي توان ادعاي محبت به امام زمان را داشت. در صورتي كه انسان رفتارش مطابق ميل امام زمان باشد شعله محبت او در دلش زبانه خواهد كشيد و عشق آن حضرت او را به فرياد خواهد آورد و دوري اش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت.طبيعي است كه هر چقدر اين سنخيت بيشتر باشد محبت آن حضرت به انسان بيشتر خواهد شد و محبت انسان نيز به آن حضرت افزون تر خواهد گشت.4. ارتباط با منتظران ديگر؛ منتظر امام زمان مي داند كه برنامه آن حضرت يك برنامه جهاني است و بايد ياوران زيادي داشته باشد تا حركتش پيروز شود. بنابراين به فكر گسترش ياران و منتظران آن حضرت خواهد افتاد و باارتباط با آنها به تقويت روحيات ايماني خود و ديگران خواهد پرداخت تا بر اساس تعاونوا علي البرّ و التقوي به كمك مؤمنان منتظر ديگر خود را آماده ظهور حضرت بنمايد.5. دعا براي تسريع در ظهور امام زمان(ع)؛ منتظر واقعي هر لحظه انتظار محبوب را مي كشد و از خدا مي خواهد كه هر چه زودتر او را برساند بنابراين دعاي فراوان براي فرج آن حضرت از وظايف هميشگي منتظرآن حضرتش مي باشد. دعاي براي تسريع در فرج امام زمان مورد توصيه آن حضرت نيز مي باشد.6. ارتباط با امام زمان(ع) به شكل هاي مختلف؛ اگر انسان منتظر محبوب خويش را نيابد سعي مي كند عدم دوري محبوب خويش را از طريق ديگري مانند تلفن و نامه جبران نمايد تا اگر به ملاقات او موفق نشده است لا اقل ارتباط ضعيفي با او داشته باشد. همچنين منتظر امام زمان وقتي موفق به زيارت آن حضرت نمي شود از طريق خواندن دعاي ندبه، زيارت آل ياسين، دعاي عهد كه از طرف بزرگان بسيار توصيه شده است، و نيز از طريق رفتن به مسجد جمكران ارتباط خود را با آن حضرت حفظ مي كند.7. ياد فراوان حضرت؛ ياد كردن از محبوب عادت ديرينه منتظران عاشق است كه چندي منتظر محبوب خويش هستند اما نتوانسته اند پس از مدتها انتظار او را ببينند و حال خود را لا اقل با ياد او و نام او آرام مي كنند. به ياد آوردن امام عصر و عنايت او به شيعيان با ذكر احاديث، كرامات، مقام امام و عنايت امام به شيعيان وظيفه ديگري است كه منتظران واقعي احساس مي كنند و بدين طريق همواره نام و ياد آن حضرت را زنده نگه مي دارند.8. دادن صدقه براي سلامتي آن عزيز و يا حواله نمودن ثواب هايي براي آن حضرت9. رفع شبهه و مبارزه با شبهه افكنان درباره وجود، طول عمر و آثار وجودي آن حضرت در بين منتظران.10. اميدواري بر قيام و انقلاب آن يوسف زهرا(س) و اميد دادن به ديگران11. ايجاد آمادگي دائم رزمي براي ظهور حضرت چنانكه در روايت آمده است: «ليعدن احدكم لخروج القائم و لو سهما؛ هر يك از شما براي قيام قائم(عج)بايد آماده گردد هر چند با تهيه يك تير باشد» (بحارالانوار، ج 52، ص 366، ح 146).منتظران و ياوران مصلح جهاني بايد خود صالح باشند؛ بنابراين براي فراهم كردن زمينه ظهور حضرتشان، ما بايد از خود آغاز كنيم و با اراده اي محكم، عزمي راسخ و برنامه اي دقيق به اصلاح افكار و انديشه ها و نيز تغيير و اصلاح رفتار و كردارمان بپردازيم و با آگاهي ازوظايف عملي و گسترش شناخت خود از مباني ديني و معرفتي، در راه تقويت بنيه اعتقادي و اخلاقي خويش، تلاش و كوشش كنيم. و در يك جمله با اجتناب از معاصي، لغزش ها و گناهان و انجام دادن واجبات و وظايف ديني ـ در هر محيطي كه هستيم ـ به خودسازي اقدام كنيم و باتوبه از اعمال گذشته، قلب خويش را براي تجلّي نور الهي آماده سازيم. بنابراين گناهان گذشته ـ هر چند زياد باشد ـ نمي تواند مانع مهمي در راه رشد و كمال و پيوستن به جرگه منتظران و ياوران واقعي امام زمان(عج) باشد. پس با توبه واقعي، مي توان سيئات و بدي هاي گذشته را به حسنه و نيكي تبديل كرد و به اصلاح گذشته همت گماشت.قرآن راجع به حضرت مهدي(ع) و اصحاب ايشان مي فرمايد: «الدين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلاه و آتوا الزكاه و آمرو بالمعروف و نَهوا عن المنكر؛ كساني كه اگر در زمين به آنان توانايي دهيم، نماز را به پا داشته و زكات را [به مستحق [مي بخشند و به معروف امر نموده و از منكر نهيمي كنند (حج، آيه 41).امام باقر(ع) در تفسير اين آيه مي فرمايد: «اين آيه براي آل محمد و مهدي(ع) و اصحاب او است».در نتيجه اگر ما هم مي خواهيم از اصحاب و ياران آن حضرت باشيم، بايد به اين امور اهتمام ورزيم. در اين رابطه به راه كارهاي زير توجه فرماييد:1. ارتباط معنوي خود را با خداي متعال تقويت كنيد؛2. نمازهاي يوميه را در اول وقت و حتي المقدور به جماعت بخوانيد؛3. سعي كنيد در نماز حضور قلب داشته باشيد و هميشه خود را در محضر خداوند متعال بدانيد؛4. از هر گونه گناه و معصيتي اجتناب كنيد؛5. حجاب، متانت و وقار خود را كاملاً رعايت كنيد؛6. بدانيد كه هر هفته، نامه اعمال شما به حضور امام زمان(عج) عرضه مي شود و مورد بررسي قرار مي گيرد؛7. اكنون كه در دوران تحصيل علم هستيد، بيشترين توجه خود را به درس و موفقيت تحصيلي داشته باشيد؛8. با مطالعه كتاب هايي كه درباره امام زمان(ع)، آگاهي و شناخت خود را در اين زمينه تعميق و گسترش بخشيد؛9. براي اصلاح اوضاع فرهنگي دانشگاه، به تنهايي يا به كمك ديگر دانشجويان متدين و دلسوز و يا به كمك بعضي از تشكل هاي مذهبي دانشگاه، امر به معروف و نهي از منكر كنيد و بدين وسيله جلو بعضي اعمال خلاف را بگيريد. در اين راه نهراسيد و خجالت هم نكشيد؛زيرا خشنودي و رضايت امام زمان(ع)، در گسترش ارزش هاي ديني و اخلاقي و اجتناب از گناه و خلاف است.
منبع : پايگاه پرسمان